ypodomes.com,31/12/2015
Σίγουρα το 2015 δεν μπορεί να θεωρηθεί μία εύκολη χρονιά για το Υπουργείο Υποδομών. Η αλλαγή στην ηγεσία του ΥΠΟΜΕΔΙ τον περασμένο Ιανουάριο έφερε σημαντικές διαφοροποιήσεις στον τρόπο διαχείρισης των μεγάλων θεμάτων του Υπουργείου.
Το δυσκολότερο από όλα τα θέματα, η «καυτή πατάτα» όμως ήταν αναμφισβήτητα το έργο της βασικής γραμμής του Μετρό Θεσσαλονίκης. Ένα έργο που ξεκίνησε στα μέσα του 2006 με σκοπό να λειτουργήσει τον Οκτώβριο του 2012. Αντί για αυτό 2 χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 2014 το έργο σταμάτησε λόγω διαφωνίας με τον ανάδοχο του έργου με την πρόοδο του έργου να έχει κολλήσει στο 38%. Ο ανάδοχος συνολικά μέσω των διαιτησιών ζητά 718εκ.ευρώ.
Ο γόρδιος δεσμός του έργου γίνεται ακόμα μεγαλύτερος αν σκεφτούμε ότι ταυτόχρονα από το καλοκαίρι του 2012 έχει ξεκινήσει η επέκταση του Μετρό προς Καλαμαριά η οποία παρότι πάει καλά, δεν μπορεί να λειτουργήσει αν η βασική γραμμή δεν ολοκληρωθεί.
Ένας ακόμα δύσκολος παράγοντας στην εξίσωση ήταν η χρηματοδότηση καθώς το έργο του Μετρό είχε ήδη χρηματοδότηση από το Γ`ΚΠΣ (2000-2006) και το ΕΣΠΑ 2007-2013. Σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ τα έργα με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση δεν μπορούν να τραβούν κονδύλια σε περισσότερες από 2 προγραμματικές περιόδους.
Ταυτόχρονα το αρχαιολογικό έργο έχει μείνει ημιτελές καθώς έχουν εγκριθεί 25εκ.ευρώ από το 2014 που όμως ο ανάδοχος δεν χρησιμοποίησε λόγω της διαμάχης με την Αττικό Μετρό. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ο σταθμός ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ με το Δήμο και το ΥΠΠΟ να θέλουν να παραμείνουν ως έχουν τα αρχαία.
Έχοντας όλα τα παραπάνω συστατικά, έχεις την τέλεια συνταγή για μια ωρολογιακή βόμβα που μπορούσε να σκάσει έχοντας αμέτρητες συνέπειες για τους κατοίκους, την πόλη και το Ελληνικό Δημόσιο που κινδύνευε με επιστροφή όλων των κονδυλίων, πράγμα που θα σήμαινε μία καταστροφή για το έργο και ένα φιάσκο άνευ προηγούμενου.
Σε αυτό το έργο λοιπόν, τώρα μπορούμε να πούμε ότι είναι η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Υπουργείου Υποδομών και προσωπικά του Χρήστου Σπίρτζη. Με μεθοδική δουλειά που κράτησε μήνες και άνθρωπο κλειδί τον Γενικό Γραμματέα Γιώργο Δέδε κατάφερε να βάλει σε ένα τραπέζι ανάδοχο και Αττικό Μετρό, να γεφυρώσει τις διαφορές και να βρει κοινό όραμα για να μην καταρρεύσει το έργο.
Σε όλο το διάστημα των διαπραγματεύσεων ο Γιώργος Δέδες έπαιξε τον συνδετικό κρίκο και ομολογουμένως τα κατάφερε σπουδαία χωρίς φανφάρες. Από την πλευρά του ο Υπουργός Χρήστος Σπίρτζης δεν βιάστηκε να δώσει μία ακόμα αδιέξοδη λύση όπως έχουμε δει πολλές φορές στα 9,5 χρόνια του έργου αλλά κράτησε τις επαφές μέχρι να δοθεί η πιο αξιόπιστη λύση μέχρι σήμερα.
Το νέο χρονοδιάγραμμα είναι για πρώτη φορά ρεαλιστικό και όχι τι θα ήθελε να ακούσει ο κόσμος, ο ανάδοχος δείχνει ευχαριστημένος από την αντιμετώπιση που έτυχε (μην ξεχνάμε ότι έχει ήδη αποσπάσει αποφάσεις για 80εκ.ευρώ από τις διαιτησίες), οι τοπικοί φορείς αποδέχθηκαν τη λύση ως την πιο ορθή και για πρώτη φορά βλέπουμε μπροστά μας την ολοκλήρωση του έργου.
Η λύση που αποφασίστηκε αποτελεί λοιπόν το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Υπουργείου Υποδομών, αρκεί αυτή τη φορά όλοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να σταματήσει η μικροπολιτική της εκμετάλλευσης του έργου για να μην φτάσουμε σε άλλο αδιέξοδο.
Ένα από τα σημαντικά στοιχεία της λύσης είναι ο «αέρας» που έχει το έργο μέχρι να λειτουργήσει. Ουσιαστικά τα επόμενα 3 χρόνια πρέπει να τελειώσουν οι κατασκευές. Σύμφωνα με το νέο χρονοδιάγραμμα μέχρι τις αρχές του 2019 το έργο θα είναι έτοιμο κατασκευαστικά. Από τότε και για ενάμιση χρόνο θα έχουμε το απαραίτητο διάστημα για τις δοκιμές του συστήματος, τη λειτουργία των τρένων, των σταθμών και της ολοκλήρωσης της επέκτασης προς Καλαμαριά. Έτσι στο πρώτο εξάμηνο του 2020 που τέθηκε ο στόχος της λειτουργίας είναι ρεαλιστικός και με πραγματική κατασκευαστική βάση.
Μπορεί το 2015 λοιπόν να ήταν μία δύσκολη, ίσως κακή χρονιά αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία, μετρήσιμη ως αποτέλεσμα είναι η λύση για την επανεκκίνηση του Μετρό Θεσσαλονίκης μετά από 5 χρόνια νεκραναστάσεων. Το Υπουργείο Υποδομών, έκανε τη δουλειά που του αναλογούσε, τώρα είναι ώρα για να μετρήσουμε ποιος όντως θέλει το έργο να προχωρήσει και να τελειώσει και ποιος μετρά ευκαιρίες ενάντια στο έργο και την πόλη.
Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com
Σίγουρα το 2015 δεν μπορεί να θεωρηθεί μία εύκολη χρονιά για το Υπουργείο Υποδομών. Η αλλαγή στην ηγεσία του ΥΠΟΜΕΔΙ τον περασμένο Ιανουάριο έφερε σημαντικές διαφοροποιήσεις στον τρόπο διαχείρισης των μεγάλων θεμάτων του Υπουργείου.
Το δυσκολότερο από όλα τα θέματα, η «καυτή πατάτα» όμως ήταν αναμφισβήτητα το έργο της βασικής γραμμής του Μετρό Θεσσαλονίκης. Ένα έργο που ξεκίνησε στα μέσα του 2006 με σκοπό να λειτουργήσει τον Οκτώβριο του 2012. Αντί για αυτό 2 χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 2014 το έργο σταμάτησε λόγω διαφωνίας με τον ανάδοχο του έργου με την πρόοδο του έργου να έχει κολλήσει στο 38%. Ο ανάδοχος συνολικά μέσω των διαιτησιών ζητά 718εκ.ευρώ.
Ο γόρδιος δεσμός του έργου γίνεται ακόμα μεγαλύτερος αν σκεφτούμε ότι ταυτόχρονα από το καλοκαίρι του 2012 έχει ξεκινήσει η επέκταση του Μετρό προς Καλαμαριά η οποία παρότι πάει καλά, δεν μπορεί να λειτουργήσει αν η βασική γραμμή δεν ολοκληρωθεί.
Ένας ακόμα δύσκολος παράγοντας στην εξίσωση ήταν η χρηματοδότηση καθώς το έργο του Μετρό είχε ήδη χρηματοδότηση από το Γ`ΚΠΣ (2000-2006) και το ΕΣΠΑ 2007-2013. Σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ τα έργα με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση δεν μπορούν να τραβούν κονδύλια σε περισσότερες από 2 προγραμματικές περιόδους.
Ταυτόχρονα το αρχαιολογικό έργο έχει μείνει ημιτελές καθώς έχουν εγκριθεί 25εκ.ευρώ από το 2014 που όμως ο ανάδοχος δεν χρησιμοποίησε λόγω της διαμάχης με την Αττικό Μετρό. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ο σταθμός ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ με το Δήμο και το ΥΠΠΟ να θέλουν να παραμείνουν ως έχουν τα αρχαία.
Έχοντας όλα τα παραπάνω συστατικά, έχεις την τέλεια συνταγή για μια ωρολογιακή βόμβα που μπορούσε να σκάσει έχοντας αμέτρητες συνέπειες για τους κατοίκους, την πόλη και το Ελληνικό Δημόσιο που κινδύνευε με επιστροφή όλων των κονδυλίων, πράγμα που θα σήμαινε μία καταστροφή για το έργο και ένα φιάσκο άνευ προηγούμενου.
Σε αυτό το έργο λοιπόν, τώρα μπορούμε να πούμε ότι είναι η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Υπουργείου Υποδομών και προσωπικά του Χρήστου Σπίρτζη. Με μεθοδική δουλειά που κράτησε μήνες και άνθρωπο κλειδί τον Γενικό Γραμματέα Γιώργο Δέδε κατάφερε να βάλει σε ένα τραπέζι ανάδοχο και Αττικό Μετρό, να γεφυρώσει τις διαφορές και να βρει κοινό όραμα για να μην καταρρεύσει το έργο.
Σε όλο το διάστημα των διαπραγματεύσεων ο Γιώργος Δέδες έπαιξε τον συνδετικό κρίκο και ομολογουμένως τα κατάφερε σπουδαία χωρίς φανφάρες. Από την πλευρά του ο Υπουργός Χρήστος Σπίρτζης δεν βιάστηκε να δώσει μία ακόμα αδιέξοδη λύση όπως έχουμε δει πολλές φορές στα 9,5 χρόνια του έργου αλλά κράτησε τις επαφές μέχρι να δοθεί η πιο αξιόπιστη λύση μέχρι σήμερα.
Το νέο χρονοδιάγραμμα είναι για πρώτη φορά ρεαλιστικό και όχι τι θα ήθελε να ακούσει ο κόσμος, ο ανάδοχος δείχνει ευχαριστημένος από την αντιμετώπιση που έτυχε (μην ξεχνάμε ότι έχει ήδη αποσπάσει αποφάσεις για 80εκ.ευρώ από τις διαιτησίες), οι τοπικοί φορείς αποδέχθηκαν τη λύση ως την πιο ορθή και για πρώτη φορά βλέπουμε μπροστά μας την ολοκλήρωση του έργου.
Η λύση που αποφασίστηκε αποτελεί λοιπόν το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Υπουργείου Υποδομών, αρκεί αυτή τη φορά όλοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να σταματήσει η μικροπολιτική της εκμετάλλευσης του έργου για να μην φτάσουμε σε άλλο αδιέξοδο.
Ένα από τα σημαντικά στοιχεία της λύσης είναι ο «αέρας» που έχει το έργο μέχρι να λειτουργήσει. Ουσιαστικά τα επόμενα 3 χρόνια πρέπει να τελειώσουν οι κατασκευές. Σύμφωνα με το νέο χρονοδιάγραμμα μέχρι τις αρχές του 2019 το έργο θα είναι έτοιμο κατασκευαστικά. Από τότε και για ενάμιση χρόνο θα έχουμε το απαραίτητο διάστημα για τις δοκιμές του συστήματος, τη λειτουργία των τρένων, των σταθμών και της ολοκλήρωσης της επέκτασης προς Καλαμαριά. Έτσι στο πρώτο εξάμηνο του 2020 που τέθηκε ο στόχος της λειτουργίας είναι ρεαλιστικός και με πραγματική κατασκευαστική βάση.
Μπορεί το 2015 λοιπόν να ήταν μία δύσκολη, ίσως κακή χρονιά αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία, μετρήσιμη ως αποτέλεσμα είναι η λύση για την επανεκκίνηση του Μετρό Θεσσαλονίκης μετά από 5 χρόνια νεκραναστάσεων. Το Υπουργείο Υποδομών, έκανε τη δουλειά που του αναλογούσε, τώρα είναι ώρα για να μετρήσουμε ποιος όντως θέλει το έργο να προχωρήσει και να τελειώσει και ποιος μετρά ευκαιρίες ενάντια στο έργο και την πόλη.
Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.