Ούτε το μετρό δε θα μας σώσει...

Αγγελιοφόρος, 16/10/2009

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΑΣΟΣ ΤΑΣΙΟΥΛΑΣ

Πεντακόσιες χιλιάδες ΙΧ κυκλοφορούν στη Θεσσαλονίκη, από τα οποία περίπου 130.000 καθημερινά κινούνται στο κέντρο της πόλης.

Αποτέλεσμα της διαρκώς αυξανόμενης χρήσης (και του αριθμού) των ΙΧ αυτοκινήτων είναι η πρόκληση κυκλοφοριακού χάους, δεδομένης και της ύπαρξης ενός μόνο μέσου μαζικής μεταφοράς, του αστικού λεωφορείου. Η έλευση του μετρό, που -με καθυστέρηση ή χωρίς- δεν πρόκειται να γίνει πριν από το τέλος του 2012, αντιμετωπίζεται ως «λύτρωση», όμως οι συγκοινωνιολόγοι εκτιμούν πως δε θα αλλάξει και πολλά πράγματα στην καθημερινότητα της πόλης, εφόσον δε γίνουν προηγουμένως οι απαιτούμενες... προσαρμογές. Και η κυριότερη είναι η αλλαγή κουλτούρας στις μετακινήσεις των Θεσσαλονικέων.

Τραγικά δεδομένα

Μόνο φέτος κυκλοφόρησαν στη Θεσσαλονίκη ήδη 26.000 νέα ΙΧ (18.000 νέες άδειες στη Διεύθυνση Μεταφορών Δυτικής Θεσσαλονίκης και 8.000 στην Ανατολική). Από 300 οχήματα ανά χίλιους κατοίκους που αριθμούσε το 1999, η Θεσσαλονίκη έφτασε στα 462 το 2006! Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 23.000 ΙΧ προστίθενται κατά μέσο όρο το χρόνο στο νομό (από τα οποία 18.000 στο πολεοδομικό συγκρότημα).

Κάθε ΙΧ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης κατά μέσο όρο μετακινείται από 20 έως 35 λεπτά για να βρεθεί χώρος στάθμευσης. Στη διάρκεια του 24ώρου γίνονται αθροιστικά 300.000 ελιγμοί (μπες, βγες) για στάθμευση. Συνολικά από τις 300.000 σταθμεύσεις που γίνονται ημερησίως στη Θεσσαλονίκη, είτε σε κλειστούς χώρους, είτε παρά την οδό, οι 200.000 είναι παράνομες. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των συγκοινωνιολόγων, λόγω των μποτιλιαρισμάτων μόνο στη Θεσσαλονίκη χάνονται 1,5 ώς 2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Τροχαία και Δημοτική Αστυνομία Θεσσαλονίκης κατά μέσο όρο κόβουν καθημερινά πάνω από 500 κλήσεις για παράνομη στάθμευση. Πολλοί δρόμοι είναι αδιάβατοι, λόγω του ολοήμερου διπλοπαρκαρίσματος.

Ολα αυτά συνηγορούν στο γεγονός πως, εκτός του μετρό, που άλλωστε είναι και η μοναδική ουσιαστική παρέμβαση που γίνεται στην κατεύθυνση της βελτίωσης του κυκλοφοριακού, απαιτούνται και άλλες πιθανώς μικρότερες, αλλά πολύ σημαντικές παρεμβάσεις για να «ανασάνει» η πόλη.

Στο... ράφι

Η σημαντικότερη μελέτη που έγινε στη Θεσσαλονίκη για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού ήταν η Γενική Κυκλοφοριακή Μελέτη, υπό τον καθηγητή Γιώργο Γιαννόπουλο. Τα μέτρα που προτάθηκαν από το 2000 δεν υιοθετήθηκαν. Ομως οι συγκοινωνιολόγοι έχουν προειδοποιήσει τους αρμοδίους πως, αν δε λάβουν αμέσως μέτρα, ούτε το μετρό δε μας σώζει...

Ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων έχει επισημάνει πως άμεσα μέτρα που μπορούν να εφαρμοστούν σε έξι έως δώδεκα μήνες και να δώσουν «ανάσα» στη Θεσσαλονίκη είναι:

1. Καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας ΙΧ σε συγκεκριμένες περιοχές, ημέρες και ώρες.

2. Συστηματική επιτήρηση από Τροχαία και Δημοτική Αστυνομία των κρίσιμων σημείων (διασταυρώσεις, λεωφορειολωρίδες, πεζοδρόμια, ράμπες ΑΜΕΑ).

3. Βελτίωση ωραρίου φορτοεκφορτώσεων και αποκομιδής απορριμμάτων.

4. Τοπικές βελτιώσεις χαμηλού κόστους (ηλεκτροφωτισμός, σήμανση, οδοστρώματα κ.τ.λ.).

5. Λεωφορειολωρίδες: αύξηση, επέκταση σε νέες περιοχές, δημιουργία λωρίδων αντίθετης κατεύθυνσης και απαγόρευση της χρήσης τους από ταξί.

6. Πεζοδρόμηση κεντρικών περιοχών.

7. Δημιουργία δικτύου ποδηλατόδρομων και ασφαλών χώρων φύλαξης ποδηλάτων.