ΒΟΥΛΑ ΠΑΤΟΥΛΙΔΟΥ: Ο άνθρωπος που δουλεύει και είναι καθαρός δεν φοβάται

news.makedonias.gr,22/10/2014

Γυναικεία υπόθεση είναι η «καρδιά» στην Αντιπεριφερειαρχική Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Μία δυναμική γυναίκα, η Βούλα Πατουλίδου, πήρε το χρίσμα στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, όπου ως Αντιπεριφερειάρχης στη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης εδώ και σχεδόν δύο μήνες προσπαθεί να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια, έ

χοντας βάλει ένα μεγάλο στοίχημα: να νοικοκυρέψει οικονομικά και διοικητικά την Κεντρική Μακεδονία.

Η Βούλα Πατουλίδου δεν μασάει τα λόγια της και αυτό αποδείχτηκε για πολλοστή φορά στη συνέντευξη που παραχώρησε στο σάιτ μας  https://news.makedonias.gr.

Στήβη Σιωζοπούλου

Μας μίλησε για όλους και για όλα, χωρίς δισταγμό. Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις χωρίς να κοπιάσει, ενώ μείναμε πραγματικά έκπληκτοι με τις απόψεις της για την πολιτική σκηνή, όπου δεν φοβήθηκε να πάρει ανοιχτά θέση σε πολλά θέματα. Από την πολιτική χροιά στο θέμα της Αμφίπολης, έως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώ απάντησε και στο μεγάλο θέμα που είχε προκύψει προεκλογικά, με την επιλογή της να συνταχθεί στο πλευρό του Απόστολου Τζιτζικώστα και τα όσα ακολούθησαν με τη μεταγενέστερη πρόταση του Γιάννη Ιωαννίδη, την οποία απέρριψε…

Για να καταλάβει ο κόσμος, ποιες είναι ακριβώς οι αρμοδιότητες της Βούλας Πατουλίδου στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας;

«Ασχολούμαι με τη Θεσσαλονίκη και προσπαθώ να βρω λύσεις στα προβλήματά της πάνω στις αρμοδιότητες που έχει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Δεν πήρα τίποτα παραπάνω, δηλαδή παραπάνω νομούς εκτός της Θεσσαλονίκης. Έχουμε 1,5 εκατομμύριο κόσμο με 300.000 τριγύρω, δεν προλαβαίνω όμως να ασχοληθώ. 

Ας πούμε κάτι, το Μετρό δεν είναι αρμοδιότητα της Θεσσαλονίκης. Το χειρότερο είναι ο μη συντονισμός, γιατί κατά τα λέμε όταν είμαστε έξω από τα πράγματα, αλλά είναι διαφορετικά όταν ασκείς διοίκηση από μέσα. Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί κάτι και να το πράξει. Έρχεται μετά ένας πιο οργανωμένος σχεδιασμός να δει ότι δεν έπρεπε να γίνει. Για το Μετρό ας πούμε. Πήγα στην Αθήνα και είδα τον πρόεδρο του Αττικό Μετρό. Θα πρέπει να πάρει η Θεσσαλονίκη τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2018 για να πούμε ότι το Μετρό τελειώνει; Δεν μπορεί το Μετρό στην Αθήνα να ολοκληρώθηκε ως έργο σε 7 χρόνια και εδώ στη Θεσσαλονίκη να αναρωτιόμαστε αν υπάρχει μελέτη; Πού κολλήσαμε; Μας καθυστερούν οι αρχαιολόγοι; Μας καθυστερούν οι ελλιπείς μελέτες; Φυσικά και έχουν κλείσει καταστήματα, αλλά δεν οφείλεται εξ ολοκλήρου στα έργα του Μετρό. Οφείλεται και στην κρίση. Μπορεί λοιπόν να μην είναι δική μου αρμοδιότητα, αλλά είναι και δική μου ευθύνη. Δεν μπορείς σαν Περιφέρεια να μην μετέχεις, να μην πιέζεις».

Δεν θα μπορούσα να μην ρωτήσω, λεφτά υπάρχουν;

«Λεφτά δεν υπάρχουν, είναι ζόρικα τα πράγματα. Δεν είναι οι παλιές εποχές. Εκτός των άλλων, πληρώνουμε και… απόνερα, παλιά χρέη μιας άλλης διοίκησης. Υπάρχει καχυποψία, η εμπιστοσύνη δεν περισσεύει. Καλή πρόθεση υπάρχει, οργανωμένος σχεδιασμός υπάρχει, αλλά το κοιτάνε από εδώ, το κοιτάνε από εκεί και το κόβουν. Μπορώ να πω ευθαρσώς ότι αυτό είναι κατ’ ευφημισμόν διοίκηση. Όταν είναι να γίνει ένα έργο στην Αθήνα, η ηγεσία λέει “είναι αυτό, αποφασίζω, τέλος”. Ποιος τον ελέγχει; Εδώ στην έδρα της Περιφέρειας, που θεωρώ ότι είναι ένα διαμαντάκι της Θεσσαλονίκης, θέλουμε να κάνουμε κάποιες εργασίες για να το φτιάξουμε κι ας γίνει το άλλο καινούριο ιδιόκτητο κτίριο. Μπορούμε να μη ρημάξει και να αξιοποιηθεί προς όφελος της κοινωνίας; Πρέπει να μπει σε σχεδιασμό. Αν όμως θελήσεις να κάνεις κάτι, θα έρθει ο από πάνω έλεγχος και δεν θα τον εγκρίνει. Τότε γιατί μου είπαν να πάρω απόφαση και να κάνω σχεδιασμό; Πρώτα πρέπει να ρωτήσουν τι θέλω να κάνω και μετά αποφάσισε. Τα χέρια μας είναι δεμένα. Μου είπε κυβερνητικό στέλεχος που συναντήθηκα ότι πρέπει να διεκδικώ. Πρέπει δηλαδή να αποδεικνύω κάθε μέρα ότι δεν είμαι ελέφαντας. Επί παραδείγματι, θεωρώ ότι είναι καλός ο Καλλικράτης, αλλά είναι λειψός. Ήρθε ένα έγγραφο για οριοθετήσεις ρεμάτων. Είναι δύο οι υπηρεσίες. Η αρμοδιότητα δόθηκε στη μία, αλλά δεν έχει τη γνώση, την οποία γνώση έχει η άλλη υπηρεσία. Η άλλη υπηρεσία όμως δεν θα υπογράψει για κάτι που δεν είναι αρμοδιότητά της».

Τι γίνεται με το μεγάλο θέμα της μεταφοράς μαθητών;

«Καταρχήν θα πρέπει να αναρωτηθούμε: η μεταφορά των μαθητών σε ποιον ανήκει; Δόθηκε στους δήμους, δεν κατάφεραν να το διαχειριστούν και το έδωσαν πίσω στην Περιφέρεια. Το κονδύλι είναι πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ, άρα είναι διεθνής διαγωνισμός. Πρέπει να υπάρχει και διαφάνεια. Υπήρχε και η καχυποψία παλαιότερα. Δεν νοιάστηκε κανένας για να γίνει ορθολογισμός. Κι όσοι νοιάστηκαν, ίσως δεν εισακούστηκαν. Βολεύτηκαν και πολλοί και όταν βολεύονται πολλοί, κανένας δεν σε ακούει. Έρχεται τώρα να το διεκπεραιώσει η Περιφέρεια και έρχεται το αρμόδιο υπουργείο και σου λέει να βάλεις τις προδιαγραφές έγκαιρα αλλά να τα υπολογίσεις όλα βάση ενός ακαταλαβίστικου μαθηματικού τύπου, ο οποίος μαθηματικός τύπος είναι μία παράγραφος και όχι του τύπου Χ+Ψ=Ω. Αυτό έγινε επίτηδες για να μην μπορείς να βγάλεις άκρη. Λες, καλά έγινε και μπήκε ο μαθηματικός τύπος. Αλλά υπάρχουν ορισμένα δρομολόγια όπου ο δρόμος είναι όλο στροφές, με ανηφόρες, κατηφόρες. Σε αυτά τα δρομολόγια δεν πάει κανένας. Θα αφήσεις τα παιδιά χωρίς μεταφορά; Για τον λόγο αυτό έγινε το αλαλούμ. Στον παλιό διεθνή διαγωνισμό, καθυστέρησαν όλοι να φέρουν στοιχεία. Από τους διευθυντές των σχολείων, την αρμόδια υπηρεσία εκπαίδευσης. Αν δεν ξέρουμε πόσα παιδιά χρειάζεται να μεταφέρουμε, πως θα βγάλουμε το αντίστοιχο δρομολόγιο; Έρχονται τώρα οι οδηγοί λεωφορείων εξαγριωμένοι και υποστηρίζουν ότι δεν πληρώθηκαν. Πάντα κάποιος πρέπει να φταίει και είθισται να φταίει ο πιο κοντινός και αυτός που έχεις μπροστά σου. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Μας απειλούν ότι θα πάμε στον εισαγγελέα. Τους λέμε να πάμε όλοι μαζί. Δεν είμαστε απέναντι. Χτυπάμε το σαμάρι. Όταν πήγε ο προηγούμενος αντιπεριφερειάρχης να διαπραγματευτεί, είχε ζητήσει στο έγγραφο προς το υπουργείο να μπει η λέξη “αναδρομικότητα”. Ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών έχει χιλιάδες υποθέσεις να δει και να διαπραγματευτεί. Τι κάνει όταν δει τη λέξη “αναδρομικότητα”; Αν υπήρχε η λέξη “αναδρομικότητα”, θα μπορούσε από τον Σεπτέμβριο να τρέχει ο διαγωνισμός, να γίνονται τα δρομολόγια και όταν ολοκληρωθεί, να πληρωθούν. Αν όμως ο εκάστοτε αρμόδιος είδε τη λέξη “αναδρομικότητα”, ίσως νόμιζε ότι αφορούσε τα αναδρομικά των δικαστών και έσβησε τη λέξη από τον νόμο. Οι οδηγοί λεωφορείων υποστηρίζουν ότι από το 2012-2013 δεν πληρώθηκαν, ενώ έχουν βγει εντάλματα πληρωμών, μία υπηρεσία ελέγχου δεν άφησε να πληρωθούν. Ναι αλλά είναι όλα νομότυπα. Τελικά, η ερμηνεία του νόμου έχει μία ερμηνεία, ή είναι θέμα ανθρώπου και πως τον ερμηνεύει ο καθένας; Μήπως θα έπρεπε να μπει η φράση “αναδρομικότητα χρόνου”, που σημαίνει ότι δεν ζητάμε χρήματα αναδρομικά, αλλά αναδρομική ισχύ χρόνου. Υπάρχει αλαλούμ ασυνεννοησίας. Τα σχολεία ανοίγουν Σεπτέμβριο, έπρεπε ο διαγωνισμός να είναι αναρτημένος έξι μήνες πριν. Αν θέλεις να είναι η Περιφέρεια υπεύθυνη, δώσε εκεί όλες τις αρμοδιότητες και το οικονομικό».

Πιστεύετε ότι βάζουν «τρικλοποδιές» στον Περιφερειάρχη;

«Θα μπορούσε για ότι συμβαίνει σε βάρος της Περιφέρειας, να γίνεται γιατί δεν είναι αρεστός ο επικεφαλής της Περιφέρειας στην κεντρική ηγεσία του κράτους. Υπάρχει καχυποψία γιατί σε κάποια πράγματα δεν μας διευκολύνουν. Υπάρχει η Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Ποιον εξυπηρετεί; Δεν είναι εκλεγμένα τα μέλη, είναι διορισμένα. Από τη στιγμή που τα μέλη είναι διορισμένα, σημαίνει ότι κάποιος του επιλέγει. Το θέμα είναι γιατί επιλέχθηκαν κάποιοι. Για ποιον λόγο όμως; Ας πούμε ένα παράδειγμα. Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση υπογράφει τις βενζίνες του Περιφερειάρχη. Λειτουργεί δηλαδή και ως ελεγκτής. Είναι αυτό σωστό; Υπάρχουν παντού αρμόδιες υπηρεσίες. Εγώ δεν ξέρω εγώ από τεχνικά έργα. Υπάρχει διευθυντής και αρμόδιοι υπάλληλοι που γνωρίζουν. Εγώ να πάρω την πολιτική ευθύνη, αλλά λύσε τα χέρια στους αρμόδιους για να σου κάνουν τη δουλειά».
Ποιο ήταν ένα από τα πρώτα προβλήματα που αντιμετωπίσατε από αυτή τη θέση;

«Έχουν γίνει πολλά κατά καιρούς. Εγώ με το καλημέρα, πήγα μάρτυρας υπαλλήλων και το έκανα συνειδητά. Υπάρχει ένα γηροκομείο που δεν πληροί τις προϋποθέσεις λειτουργίας. Είναι φτηνό. Δεν έχει αύλιο χώρο. Επειδή δεν τους έβγαλαν οι υπάλληλοι της κοινωνικής πρόνοιας στον δρόμο, έπρεπε να μεταφερθούν σε άλλη δομή. Υπήρχε μόνο ο Άγιος Παντελεήμονας, αλλά υπάρχει λίστα αναμονής, δεν χωράει άλλα άτομα. Τι κάνεις εκεί; Τους πετάς στον δρόμο τους ανθρώπους που μένουν μέσα; Όχι. Γι’ αυτό πήγα μάρτυρας υπεράσπισης. Αθωώθηκαν. Ποιος όμως έδωσε την άδεια να λειτουργήσει;».

Ο στόχος της Βούλας Πατουλίδου ποιος είναι;

«Εγώ προσωπικά προέρχομαι από τον χώρο του Αθλητισμού. Πόσα γήπεδα έχουν άδεια λειτουργίας; Έχουμε λίγα λεφτά και στείλαμε ένα έγγραφο προς τους δημάρχους, αν μπορούμε να κάνουμε κάποια μικρά έργα βελτίωσης. Αν μπορούμε σε όλους τους δήμους να κάνουμε από κάτι και όχι μόνο σε ορισμένους, είναι κέρδος. Θέλουμε να ολοκληρωθεί όποιο έργο χρειάζεται, προκειμένου να είναι νόμιμο. Να είναι αδειοδοτημένο το κτίριο, πρωταρχικός σκοπός. Αν υπάρχει άδεια και χρειάζεται κάποια εργασία, να συνεισφέρει η Περιφέρεια. Όταν πήγα προεκλογικά σε ένα κλειστό της Περαίας, υπήρχαν 140 παιδιά που έκαναν ρυθμική γυμναστική. Πήρε φωτιά ο προβολέας και ζήτησα να φωνάξουμε την πυροσβεστική. Μου είπαν ότι δεν έχουν άδεια, οπότε δεν μπορούν να καλέσουν πυροσβεστική. Προεκλογικά με ρωτούσαν αν εκλεγώ τι θα κάνω. Έλεγα, αν μπορούμε να το νοικοκυρέψουμε, θα είναι καλό. Με ρωτούσα, τι άλλο; Αν νοικοκυρευτούμε όλα τα άλλα θα έρθουν. Και εγώ να φύγω, θα λειτουργήσει από μόνο του. Αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημα. Νοικοκύρεμα είναι να έχουν άδεια όλα τα γήπεδα, να το πρώτο παράδειγμα. Ξέρετε τι είπα όταν ανέλαβα. Αν δείτε κάτι στραβό, ελάτε να μας το πείτε, να δούμε ποιος έχει την αρμοδιότητα και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε, όχι να μας χτυπήσετε αμέσως. Ήρθαν οι τεχνικές υπηρεσίες και ρώτησα για τις ταμπέλες στον περιφερειακό. Καλά κάνουν και διαφημίζονται οι εταιρίες, αλλά υπάρχει και ένας δείκτης επικινδυνότητας. Ο δρόμος είναι αρμοδιότητα της Περιφέρειας, οι ταμπέλες δεν είναι. Είναι αρμοδιότητα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Θα πάω να τους κάνω μήνυση, γιατί αν αυτοί μας ελέγχουν σε κάποια πράγματα, μπορούμε και εμείς να τους ελέγξουμε, πρέπει και εμείς να ελέγξουμε. Όλες αυτές οι καταστάσεις προκαλούν εμφύλιο μεταξύ των πολιτών.

Μήπως χρειάζεται να μπει ένα «Μνημόνιο» στην Περιφέρεια;

«Δεν είμαι αντίθετη σε ελέγχους. Ο άνθρωπος που δουλεύει και είναι καθαρός δεν φοβάται. Θα δεχόμουν ένα μνημόνιο στις αρμοδιότητές μου, εφόσον όμως μπει να έχω όλες τις αρμοδιότητες και όλη τη χρηματοδότηση. Τότε θέλω τον έλεγχο και δεν θα έχω καμία έξοδο διαφυγής, γιατί εμένα δεν με προστατεύει κανένας νόμος περί ευθύνης υπουργών. Δεν μπορεί να γίνονται τόσα και στο τέλος να λένε ότι το οποιοδήποτε αδίκημα παραγράφηκε. Αυτοί καλά έχουν φροντίσει να μην καούν στα κάστανα. Εκεί κάθεσαι και αναρωτιέσαι το εξής: Ζω σε ένα κράτος ονειρεμένο, γιατί έχω γυρίσει σε πολλές χώρες. Η κάθε χώρα έχει τις ομορφιές της, αλλά στην Ελλάδα οι ομορφιές σε κρατάνε να μείνεις. Εγώ που δεν ξέρω όλη την Ελλάδα, μένω έκπληκτη με τις ομορφιές, είτε σε παραθαλάσσια μέρη, είτε στα βουνά. Έχουμε τα πάντα, αλλά είμαστε άσχημα εκπαιδευμένοι. Όταν καταστρέφεις την εκπαίδευση, είναι προδιαγραμμένη η καταστροφή. Μπορεί να είμαι επιθετική, αλλά αγαπάω τον τόπο μου».

Πόσες ώρες δουλεύει η Βούλα Πατουλίδου;

«Από την ώρα που ανέλαβα καθήκοντα, ζήτησα ένα πράγμα, από τις επτά ημέρες της εβδομάδας τη μία να είμαι στο σπίτι μου και ακόμα δεν το κατάφερα».

Τι πιστεύει η Βούλα Πατουλίδου για την Αμφίπολη;

«Καταρχήν, είδαμε τι έγινε με την Αμφίπολη. Έβγαλαν τα μάτια τους οι αρχαιολόγοι. Αν ήμουν εγώ θαμμένη μέσα, θα έλεγα “αφήστε με ήσυχη, εσείς μαλώνετε για μένα και εγώ θέλω ησυχία”. Μακάρι να είναι θαμμένος αυτός που όλοι ευχόμαστε, δεν το λέμε, αλλά έχω την αίσθηση ότι θα έχουμε μία ακόμα Ακρόπολη. Είναι κακό να έχουμε ακόμα ένα σημαντικό σημείο αναφοράς στη Βόρεια Ελλάδα, που ήδη έχουμε τόσα άλλα. Είμαστε στην Ελλάδα και συχνά γεννιέται κάτι μεγάλο. Δεν τα κάναμε εμείς αλλά τα καρπωνόμαστε. Αναφέρομαι στην Αμφίπολη. Δεν συζητάω για το υπέδαφος της Ελλάδας που υποστηρίζουν εδώ και χρόνια κάποιοι ότι είναι πλούσιο σε ορυκτά. Η Ελλάδα έχει απίστευτο πλούτο και το αποκρύπτουν. Μιλάμε για επιστημονικές μελέτες από ειδικούς που ανέλυσαν στοιχεία από το υπέδαφος ή υποθαλάσσια. Αυτό δεν μπορώ να το αμφισβητήσω έτσι επειδή δεν γουστάρω; Ποιο υπουργείο είναι το πιο σημαντικό στην Ελλάδα; Για μένα το υπουργείο Πολιτισμού. Όλοι μιλάνε για βαριά βιομηχανία. Η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας είναι ο πολιτισμός. Ότι καλό έγινε, επειδή έπρεπε να ιδιωτικοποιηθεί, έπρεπε πρώτα να καταστραφεί. Δώσε κάτι όταν είναι ακριβό, μην το αφήνεις να γίνει φτηνό. Στα Ολυμπιακά Ακίνητα ας πούμε, ένα απ’ όλα λειτουργεί και είναι οι εγκαταστάσεις του Μπάντμιντον. Κερδοφόρο για το κράτος. Όπου αυτός που το λειτουργεί, έχει επενδύσει και ζήτησε τον γύρω χώρο για εκμετάλλευση με παιδικές χαρές, εστιατόρια και επιχειρήσεις. Έρχεται η Μπιρμπίλη και λέει ότι είναι παράνομο και πρέπει να κατεδαφιστεί. Αν είναι δυνατόν. Όλα τα άλλα ολυμπιακά ακίνητα κάποιος τα λειτουργούσε. Αν δεν υπήρχε η βαρβάτη κλινική στο ολυμπιακό χωριό, που όταν το είδα έπαθα πλάκα. Μου θύμισε εγκαταστάσεις ΝΒΑ. Με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας. Τώρα τι έγινε; Ήταν ο Μήλον της Έριδος και βγήκε το σκάνδαλο με το Βατοπέδι και ξεχάστηκε. Δεν έγινε το Βατοπέδι για κάτι άλλο, αλλά έσκασε τότε και γι’ αυτό. Το κράτος ανήκει σε όλους.

Εάν το θέμα με την Αμφίπολη κρύβει πολιτικά συμφέροντα και είναι υπέρ μας, καλά κάνουν. Εάν σαν Ελλάδα το χειριστούμε υπέρ μας, καλά κάνουν.

Δεν σου δημιουργεί καχυποψία το γεγονός ότι τώρα έπιασαν κάποιους τρομοκράτες; Δεν δημιουργείται καχυποψία για το τάιμινγκ;

Ζούμε μία μακρά προεκλογική περίοδο, καθώς δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Κάθε τι που βγαίνει με τρόπο που πέφτει πάνω του μεγάλη δημοσιότητα, προσπαθώ να το δω από πολλές μεριές».

Υπάρχει και το θέμα του εθνικισμού που μας απασχολεί ως χώρα…

Να πούμε καταρχήν ότι αυτό που έγινε με την Αλβανία και τη Σερβία δεν είναι κάτι καινούριο, γνωρίζω τα πράγματα, εξάλλου από τη Φλώρινα είμαι. Θα σας πω μία ιστορία. Πήγα πριν αρκετά χρόνια με τον Ερυθρό Σταυρό στη Ρόδο, στο 1ο Ιαλυσού Ρόδου, σε μία φοβερή εκδήλωση. Οι εκπαιδευτικοί έκαναν εξαιρετική δουλειά, τα παιδιά ήταν εξαιρετικά και καλά εκπαιδευμένα. Κάποια στιγμή είχε τον Εθνικό Ύμνο και ήμασταν όλοι καθισμένοι. Γυρνάω και λέω στον διευθυντή ότι θέλω να σηκωθώ. Είναι ο Εθνικός Ύμνος. Φοβόμαστε με αυτά που γίνονται μη μας πούμε εθνικιστές. Ο διεθνισμός δεν σημαίνει ότι καταργείς την ταυτότητά σου. Θυμάμαι όταν πήρα το μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μου το έδωσαν δεν ήμουν καθιστή. Ήμουν όρθια και προσοχή για τον Εθνικό μας Ύμνο. Τώρα φοβάσαι μη σε πουν εθνικιστή; Δηλαδή η πιο κακόφημη λέξη να είναι η ίδια η πατρίδα; Τώρα ήρθαν τα πράγματα στη θέση τους, τώρα άρχισε πάλι να είναι στο προσκήνιο και όλοι τώρα την αναφέρουν. Η παράδοση δεν μας πρόδωσε ποτέ. Εμείς την είχαμε στο περιθώριο. Αλλά πάλι στην παράδοση στηριζόμαστε».

Ένα μεγάλο θέμα και επίκαιρο, λόγω της παρέλασης σε λίγες ημέρες, είναι τα κιγκλιδώματα στις παρελάσεις. Ποια είναι η άποψή σας για τις «κλειστές» παρελάσεις;

«Πέρσι θύμωσα με τα όσα έγιναν στην παρέλαση. Ήθελα να δω τον γιο μου που έκανε παρέλαση. Πήγα να περάσω από τα κάγκελα για να δω τον γιο μου, δεν ήθελα να πάω στους επίσημους. Ήθελα να χαρώ τη στιγμή, να κλάψω με την ησυχία μου, είναι προσωπική στιγμή. Αυτό που γίνεται με τα κάγκελα είναι απαράδεκτο. Σταματήστε την παρέλαση αν είναι έτσι, γιατί εκεί πάει το πράγμα. Στην τελική για ποιον γίνεται η παρέλαση; Αυτό είπα στους αστυνομικούς. Είδα και τον γιο μου που ήταν στεναχωρημένος. Του είπα ότι δεν πρέπει να έχει κατεβασμένο ή γυρισμένο το κεφάλι. Να έχει ψηλά το κεφάλι, δεν κάνει παρέλαση για τους επίσημους. Είμαστε μία χώρα με τεράστια ιστορία. Σαν Βούλα Πατουλίδου, η εικόνα με τα κιγκλιδώματα στην παρέλαση είναι τραγική. Ή καταργείται η παρέλαση, αφού αυτό θέλουν να πετύχουν, αλλά πρέπει να τεκμηριώσουν γιατί θέλουν να την καταργήσουν, ή είναι ελεύθερη όπως γίνονταν παλαιότερα».
Το θέμα είναι ότι πολίτες επιτέθηκαν στον Κάρολο Παπούλια…

«Ο άνθρωπος που έχει τη θέση αυτή, του Προέδρου της Δημοκρατίας, πρέπει να σέβεται και ο ίδιος τον θεσμό. Είναι βαριά κουβέντα αυτή που λέω. Αλλά για τον Στεφανόπουλο, θα έκανε κάποιος αυτό που έκαναν στον Παπούλια; Αν εγώ δεν ξέρω που κάθομαι και που απλά βρίσκονται γιατί έτυχε, η όποια ιστορία μου στο παρελθόν να μου φέρει ως τιμή αυτή τη θέση και δεν ξέρω πώς να φερθώ, σημαίνει ότι εγώ τιμώ τον θεσμό; Μόνο έναν Στεφανόπουλο θυμάμαι εγώ που βομβαρδίζονταν η Γιουγκοσλαβία και παρουσία του Κλίντον να λέει αυτό που μπορεί. Αλλά το στόμα δεν του το έκλεινε κανένας. Προετοιμάζει το έδαφος για όποια δυσκολία θα αντιμετωπίσει ο πρωθυπουργός. Εγώ έτσι τον βλέπω τον θεσμό του προέδρου. Πού άκουσε ο οποιοσδήποτε τον Παπούλια να μιλάει και να λέει κάτι; Υποτίθεται ότι η καρδιά της Ελλάδας είναι η Προεδρία της Δημοκρατίας. Βγήκε να πει σε κάποιον ότι φταίει; Εγώ θα τον ήθελα έτσι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ας βρούμε έναν άλλον Στεφανόπουλο και ας μην συμφωνήσουν τα κόμματα. Όταν οι ίδιοι οι πολιτικοί κάνουν παιχνίδια γύρω από τον θεσμό, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν οι πολιτικοί δεν σέβονται στον θεσμό, ο απλός πολίτης γιατί να τον τιμήσει; Τώρα ζούμε τον απόλυτο τζόγο πάνω στον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας».

Είσαστε υπέρ ή κατά της αξιολόγησης;

«Βγήκε κάποτε ένας υφυπουργός αθλητισμού και είπε ότι καταργεί τις επιτροπές. Ποια όμως κατήργησε; Την επιτροπή των Ολυμπιονικών. Ήμουν κάθετα αντίθετη γιατί εγώ δεν μπαίνω μέσα στον σορό. Αν θέλεις να την καταργήσεις, έλα να μου ζητήσεις να δεις τι έκανα όλο τον χρόνο και αν δεν έκανα αυτά που έπρεπε, να την καταργήσεις. Εκεί εγώ θα φταίω, αν δεν έκανα. Εκεί εγώ ήθελα την αξιολόγηση. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Η αξιολόγηση όμως χτυπάει αλλού, ένα κουστούμι για όλους. Έχω στο γραφείο πέντε ανθρώπους, όλοι είναι πολύ καλοί στη δουλειά τους. Σε ένα άλλο γραφείο, υπάρχουν άλλα πέντε παιδιά, όλοι είναι κουτούκια. Θα πρέπει όμως εγώ να βγάλω σκάρτους δύο από τους πέντε και τρεις που είναι σκάρτοι από την άλλη υπηρεσία να μείνουν. Πως λοιπόν χωράει αυτό το κουστούμι για όλους τους; Η ουσία είναι αυτός που αξιολογεί, θα πρέπει και να αξιολογηθεί. Αλλά όχι αυτό που λένε οι φοιτητές, ότι θα αξιολογούν ποιος καθηγητής θα έχει εξέλιξη; Που ξέρει ο πρωτοετής τους καθηγητές; Εκεί παίζουν κάποια συμφέροντα… Αυτό που είπα στον σύζυγό μου ήταν ότι πρέπει να αρθεί η μονιμότητα στο δημόσιο. Μου απάντησε ότι τα λέω σωστά, αλλά σε ποιο σημείο του Θερμαϊκού θα σε πετάξουν; Ωραία, αν δεν γίνεται, θα πρέπει να αρχίσει από τώρα, κανένας μόνιμος. Ή τουλάχιστον σε κάποιες θέσεις να υπάρχει μονιμότητα, εκεί όπου δεν μπορούν να αλλάζουν τα πρόσωπα κάθε τρεις και λίγο. Στο εξωτερικό υπάρχουν σχολές δημόσιας διοίκησης που σε βγάζουν δημόσιο υπάλληλο».

Τελικά, έρχεται ανάπτυξη;

«Πού βλέπουν την ανάπτυξη; Να σας δείξω τα βιογραφικά που έρχονται εδώ, πόσο «βαριά» είναι και ντρέπομαι;».

Πότε θα ολοκληρωθεί το Μετρό της Θεσσαλονίκης;

«Ολυμπιακοί Αγώνες θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη; Κάποιοι εργαζόμενοι θέλουν να δουλέψουν και άλλοι είναι κάπου στο… μέσον. Να βάλουμε ένα στοίχημα. Πόσο καιρό θα κάνει για να τελειώσει η γραμμή προς Πειραιά στο Μετρό της Αθήνας; Γιατί πιστεύω ότι θα τελειώσει πολύ σύντομα. Γιατί όμως; Γιατί κρύβονται συμφέροντα. Και εγώ θα ήθελα έναν δημοτικό σύμβουλο, έναν περιφερειακό σύμβουλο που να τον έλεγαν Μαρινάκη».

Είδατε τι έγινε με τον δήμο Μαραθώνα…

«Είμαι σίγουρη ότι ο Ηλίας Ψινάκης θα κάνει δουλειά. Και έχω μιλήσει μαζί του. Δεν έχει το θεαθήναι. Οι πρακτικοί άνθρωποι βαριούνται τις εκθέσεις ιδεών. Δεν είναι τυχαίος, έχει παρελθόν και παρόν. Όποιος θέλει να το δει, μπορεί να το κάνει. Εάν ο δήμος Μαραθώνα κάποια στιγμή ανθίσει, θα του πουν τουλάχιστον ένα μπράβο; Δεν το θέλει όμως ο ίδιος. Ότι κάνει, το πράττει για την ψυχή του. Έχει και πολύ ικανή ομάδα μαζί του».

Ο εθελοντισμός πόσο βοηθάει στη δουλειά σας;

«Να σας πω κάτι. Οι εθελοντές που είχαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες είχαν υποστηρικτικό ρόλο, αλλά έκαναν δουλειά. Ήταν οι καλύτεροι που γνώρισα σε πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες που πήγα. Όλοι οι εθελοντές, σε όλο τον κόσμο χαμογελούσαν, αλλά οι δικοί μας ήταν έξυπνοι. Έβρισκαν λύση. Πήγα στη Σεούλ, με πήγαιναν γύρω γύρω για να πάω κάπου. Τελικά ρώτησα και πήγα μόνη μου εκεί που ήθελα. Εγώ εδώ στην Περιφέρεια, έχω εθελοντή και είναι πολύ καλός».

Ποια είναι η σχέση Πατουλίδου – Μπουτάρη;

«Η σχέση μου με τον Μπουτάρη είναι πολύ καλή. Η σχέση μας άρχισε από το 2006. Δυστυχώς, σε όποιον χώρο και να είσαι, δύσκολα θα ακούσεις για κάποιον καλά λόγια. Ας πούμε, η κρατική ορχήστρα στο τελείωμα του καλοκαιριού που έπαιξε στην Αριστοτέλους. Εξαιρετική κίνηση. Δεν με μειώνει επειδή δεν το έκανα εγώ. Ήταν εξαιρετικό και αυτό που έγινε για τα 20 χρόνια του Ιανού. Είπα μπράβο στον Ζέρβα.

Εκτός του ότι το είπα από την ψυχή μου, όταν εκπροσωπείς έναν θεσμό, το αναφέρεις και ως θεσμός».

Είχατε και μία συνάντηση με αντιπροσωπεία Γερμανών βουλευτών…

«Η ελληνική εξυπνάδα τελικά είναι κατάρα. Δεν είμαστε σαν τους άλλους λαούς. Συναντήθηκα εδώ με αντιπροσωπεία Γερμανών πολιτικών, ήταν και η Μέρκελ. Αφού έλεγαν κάτι και απαντούσα, είπαν και είπα, είπαν και είπα, κάποια στιγμή μου απαντάνε «εννοείται ότι υπήρχε αντίλογος». Δεν ήταν όλα yes woman. Γιατί κάποια στιγμή μου είπαν ότι έπρεπε να συνετιστούμε για να ορθοποδήσει το κράτος. Μάλιστα, μου είπαν ότι και η Γερμανία πέρασε από καταστροφή. Εκεί απάντησα ότι η Γερμανία ορθοπόδησε με τη βοήθεια όλων. Βοήθεια όμως. Όλων. Αδιαπραγμάτευτη βοήθεια. Όχι κερδοφορίας. Είπαμε και διάφορα άλλα και μετά μου έκαναν την ερώτηση, σε ποια πράγματα είναι καλοί οι Έλληνες. Η ερώτηση έγινε στο πλαίσιο ενδεχόμενης συνεργασίας των δύο λαών. Έχω ζήσει και στη Γερμανία. Εκεί υπάρχει μία πειθαρχία, μία οργάνωση και έχουν έναν αρχηγό. Στην Ελλάδα ο κάθε ένας είναι πανέξυπνος, ραδιούργος, εφευρέτης και αρχηγός. Έχουμε άλλη κουλτούρα. Πως μπορεί να συνυπάρξει αυτό για το καλό και των δύο. Γιατί τους είπα ότι δεν μπορούμε να σας αποδεχτούμε σαν κατακτητές. Αν η καχυποψία δεν αρθεί, δύσκολα θα περπατήσουν όλα. Να που είμαστε καλοί. Απάντησα ότι οι Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό, όπου και να είναι διαπρέπουν, ξεχωρίζουν παντού. Πόσοι είναι δικοί σας, πόσοι δικοί μας; Δεν μου απάντησαν…».

Να πάμε λίγο πίσω, στις εκλογές. Γιατί η Βούλα Πατουλίδου αποφάσισε να συμπορευτεί με τον Απόστολο Τζιτζικώστα;

«Δεν ήθελα να κατέβω στις εκλογές. Αλλά τον Απόστολο Τζιτζικώστα τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια. Μου το είχε προτείνει από καιρό, όταν ήταν διορισμένος, στην αρχή ήμουν διστακτική γιατί είχα και ένα οικογενειακό θέμα. Αλλά με έναν νέο άνθρωπο, όπως είναι το Απόστολος Τζιτζικώστας, που είπε ότι τολμάει να κάνει την ανταρσία του και να διεκδικήσει αυτά που διεκδικεί, όταν σου έχει βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και παράλληλα δείχνει τον διοικητή που θέλει ο κόσμος, έναν νέο άνθρωπο, που προσπαθεί, που σέβεται, εκεί αλλάζει. Όταν κατέβαινε ως υποψήφιος, τα πράγματα άλλαξαν. Μου το ξαναπρότεινε και είπα να έρθω να ενισχύσω τον αγώνα. Μπορεί να μην έχω επιλέξει τους ανθρώπους, αλλά δείχνει ότι η συνεργασία μας μπορεί να εξελιχθεί. Η ομάδα είναι καλή, δυνατή και συνεργάσιμη. Αυτό είναι το βασικότερο. Εδώ επέλεξε ο κόσμος. Δεν μπορείς πλέον να πολιτικολογείς παλαιοκομματικά. Δεν μπορείς προεκλογικά να λες πράγματα που ο καθένας τα ερμηνεύει όπως θέλει και μιλάω για κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά μου, με πήραν τηλέφωνο από Αθήνα και μου είπαν ότι θα βγούμε με μεγάλο ποσοστό. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν βγει από τον γυάλινο πύργο, όχι γυάλινο, πύργο με πέτρινα ντουβάρια έχουν γύρω τους. Γιατί αν ήταν γυάλινος, τουλάχιστον θα έβλεπαν. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα και αυτό που απαιτείται είναι να πεις αλήθειες. Οι αλήθειες σου ανοίγουν δρόμο, αν και αρχικά μπορεί αυτός που θα τις πει, να μην γίνει αρεστός».

Υπήρχε όμως και ο Γιάννης Ιωαννίδης που σας έκανε πρόταση να μπείτε στον συνδυασμό του…

«Γράφτηκε στον Τύπο για συνεργασία δική μου με τον Γιάννη Ιωαννίδη για την περιφέρεια. Από ποιους γράφτηκε; Τι συμφέροντα εξυπηρετούσαν αυτοί που το έγραψαν; Ποτέ δεν είπα ότι θα πάω. Απάντησα όταν μου έγινε η πρόταση ότι με τιμάει, αλλά είχα ήδη συμφωνήσει να ακολουθήσω τον Απόστολο Τζιτζικώστα. Παρεξηγήθηκε ο κύριος Ιωαννίδης γιατί η απάντησή μου στην πρόταση ήταν αρνητική, δεν ήταν αυτή που ίσως περίμενε. Απλά δεν γνώριζαν ότι είχα συμφωνήσει να ακολουθήσω τον Τζιτζικώστα. Αυτό είναι θεμιτό. Αν ήμουν επικεφαλής και ήθελε να πολιτευτεί ο Νίκος Γκάλης, με χίλια θα ήθελα να είναι μαζί μου. Αν η απάντηση είναι όχι, έπαιξες και έχασες. Και το να χάνεις σε κάτι, είναι μέσα στο παιχνίδι. Πετυχημένος για μένα είναι αυτός που μετά από αποτυχίες, ξανασηκώνεται. Αυτό συμβαίνει γενικά σε όλους τους χώρους, δεν το κάνω συγκεκριμένο. Δεν γεννιέται κάποιος πετυχημένος. Αντίθετα, γεννιέσαι αποτυχημένος και προσπαθώ για να πετύχω, προσπαθώ και αποτυγχάνω μία – δύο φορές, μετά θα πετύχω. Εγώ δεν ξέρω άλλη συνταγή».

Βούλα Πατουλίδου, πόσο μεγάλα ή μικρά είναι τα εμπόδια στην πολιτική;

«Στο δικό μου το αγώνισμα, τα εμπόδια ήταν σταθερά. Ήταν στα 8,5 μέτρα και στα 84 εκατοστά. Αποκτούσες ρυθμό και τα μάθαινες. Στην πολιτική δεν υπάρχουν αυτά. Μπορείς να τα δεις στα δυο μέτρα, στα πέντε μέτρα, μπορεί να τα δεις δεξιά σου και πρέπει να αλλάξεις ρότα. Στόχος μου είναι να περάσουν τα χρόνια και να πουν κάποιοι ότι αυτό που έκανα, ότι κι αν έκανα, είχα μια εντιμότητα. Και δεν πρόδωσε και για την Ελλάδα ρε γαμώ το. Όπως και να φαίνεται για κάποιους αυτό, είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη. Υπάρχει διάθεση για συνεργασία και όλα γίνονται καλοπροαίρετα».