"Τρίτο Πάσχα και τα μαγαζιά μας είναι εξαφανισμένα από τις λαμαρίνες του μετρό". Αυτό λένε εξοργισμένοι οι επαγγελματίες, έξω από τα καταστήματα των οποίων στήθηκαν τα εργοτάξια με τις προστατευτικές λαμαρίνες...
Η κρίση έχει έλθει εδώ και πάρα πολύ καιρό για όλους αυτούς τους επαγγελματίες. Αρχικά είχαν να αντιμετωπίσουν τα πολυκαταστήματα, που τράβηξαν τους καταναλωτές όπως το φως τα ζωύφια, μετά τα κινέζικα, που ήταν πάμφθηνα, και κυρίως το ευρώ, που σχεδόν μηδένισε την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων.
Κοντά σε όλα αυτά, η καθυστέρηση στην πορεία των έργων του μετρό φυσικά και ήταν άλλο ένα δυνατό χτύπημα κάτω από τη μέση για όλους αυτούς που, παρότι παρέλαβαν τις οικογενειακές επιχειρήσεις από τους γονείς τους, από τις οποίες μάλιστα τότε ζούσαν δύο και τρεις οικογένειες, τώρα αναγκάζονται να τις κλείσουν και να μείνουν άνεργοι.
Οι λαμαρίνες που στήθηκαν ως απαραίτητο εργαλείο για το μετρό τούς έφεραν αντιμέτωπους με το τείχος της κρίσης που στήνεται όμως εδώ και χρόνια ολόγυρα σε οποιαδήποτε επιχειρηματική πρωτοβουλία.
Η μικρομεσαία επιχείρηση βρίσκεται στο... παραπέτασμα τα τελευταία χρόνια μην μπορώντας να γίνει ανταγωνιστική από τον σφιχτό και στραγγαλιστικό εναγκαλισμό του κράτους. Φόροι, ατελείωτη γραφειοκρατία, χωρίς ευκαιρίες (παρά μόνο για λίγους και εκλεκτούς) και στο τέλος η μικρομεσαία επιχείρηση ξεψύχησε για τα καλά.
Με λίγα λόγια, βιώσαμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Εκεί που άλλοτε υπήρχαν μαγαζιά γεμάτα εμπορεύματα, πελάτες, υπαλλήλους τώρα μετράμε άδειες βιτρίνες και ανέργους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.