Νομικοί κίνδυνοι για το Μετρό Θεσσαλονίκης !

taxalia, 17/02/2011

Σοβαροί νομικοί κίνδυνοι για την εξέλιξη της κατασκευής έργων όπως π.χ. το Μετρό Θεσσαλονίκης, δημιουργούνται από την πρακτική του Υπουργείου Υποδομών- Μεταφορών και Δικτύων της Ελλάδας, που υιοθετείται μέσω του σχεδίου νόμου...

 "αναμόρφωση συστήματος ανάθεσης δημοσίων έργων", σύμφωνα με την οποία παρέχεται η εξουσιοδότηση στα Υπουργεία ΥΠΟΜΕΔΙ και Περιβάλλοντος να προβαίνουν με κοινή απόφασή τους, στη χωροθέτηση αμαξοστασίων του Μετρό, σταθμών μετεπιβίβασης, χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων καθώς και άλλων εγκαταστάσεων-προσβάσεων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, κατ’ εξαίρεση από τις γενικές και ειδικές διατάξεις, που ρυθμίζουν τα σχετικά θέματα (όπως διαβούλευση, αρχή της δημοσιότητας, έκδοση των απαραίτητων πράξεων κ.ά.).

Αυτό επισημαίνει ο Θόδωρος Σκυλακάκης, ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και μέλος της Δημοκρατικής Συμμαχίας, σε ερώτηση που κατέθεσε χθες Τετάρτη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς τα έργα αυτά χρηματοδοτούνται ή πρόκειται να χρηματοδοτηθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Όπως επίσης τονίζει, το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει ήδη απορρίψει πρόταση χωροθέτησης με Προεδρικό Διάταγμα σταθμού μετεπιβίβασης και αμαξοστασίου του Μετρό Θεσσαλονίκης, στην περιοχή Μίκρας του Δήμου Καλαμαριάς, επειδή δεν τηρήθηκαν οι διαδικασίες δημοσιότητας και δεν προέκυπτε αυτό από τον Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό της πόλης, ενώ παρόμοιες εξουσιοδοτήσεις για έκδοση Υπουργικών Αποφάσεων για Πολεοδομικά θέματα έχουν κατ΄επανάληψη κριθεί αντισυνταγματικές.

Ο Θ. Σκυλακάκης απευθυνόμενος προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ερωτά εάν έχουν τεθεί οι σχετικές διατάξεις του σχεδίου νόμου του Υπουργείου ΥΠΟΜΕΔΙ υπόψη των υπηρεσιών της προκειμένου να κριθεί εάν πληρούν τον κανόνα του Κοινοτικού Δικαίου, το οποίο αποδίδει έμφαση στη δημόσια διαβούλευση, πριν από την έκδοση κανονιστικών πράξεων που αφορούν θέματα όπως αυτά, καθώς επίσης και εάν είναι επαρκείς οι κανονιστικές αποφάσεις που τυχόν θα εκδοθούν (με βάση τα παραπάνω) για να θεωρηθούν τα συγκεκριμένα έργα ώριμα για χρηματοδότηση.

Αναλυτικά η ερώτηση του Θ. Σκυλακάκη προς την Επιτροπή έχει ως εξής:

Το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (ΥΠΟΜΕΔΙ) της Ελληνικής Δημοκρατίας έδωσε στη δημοσιότητα σχέδιο νόμου με τίτλο "αναμόρφωση συστήματος ανάθεσης δημοσίων έργων" με το οποίο παρέχεται η εξουσιοδότηση (Άρθρο 89, § 1-6 ) στα Υπουργεία ΥΠΟΜΕΔΙ και Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να προβαίνουν με κοινή απόφασή τους, στη χωροθέτηση αμαξοστασίων του μετρό και σταθμών μετεπιβίβασης και χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων, καθώς και των αναγκαίων εγκαταστάσεων και προσβάσεων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, κατ’ εξαίρεση από τις γενικές και ειδικές διατάξεις, που ρυθμίζουν τα σχετικά θέματα (όπως διαβούλευση, αρχή της δημοσιότητας, έκδοση των απαραίτητων πράξεων κ.ά.).

Με τον τρόπο αυτόν δημιουργούνται σοβαροί νομικοί κίνδυνοι για τα έργα στα οποία θα εφαρμοστούν αυτές οι πρακτικές, όπως π.χ το ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι με το Πρακτικό Επεξεργασίας Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 240/2009), απορρίπτεται η πρόταση χωροθέτησης σταθμού μετεπιβίβασης και αμαξοστασίου του μετρό Θεσσαλονίκης, στην περιοχή Μίκρας του Δήμου Καλαμαριάς Νομού Θεσσαλονίκης με Προεδρικό Διάταγμα και ζητείται, λόγω της μείζονος πολεοδομικής σημασίας, η τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου.

Δεδομένου ότι:

-Έργα εν εξελίξει ή επικείμενα που αφορούν οι ως άνω διατάξεις χρηματοδοτούνται ή πρόκειται να χρηματοδοτηθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων,

-Παρόμοιες εξουσιοδοτήσεις για την έκδοση υπουργικών αποφάσεων έχουν κριθεί ως αντισυνταγματικές
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

-Έχουν τεθεί οι σχετικές διατάξεις του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων της Ελληνικής Δημοκρατίας με τίτλο «αναμόρφωση συστήματος ανάθεσης δημοσίων έργων» υπόψη των υπηρεσιών της, προκειμένου να κριθεί εάν πληρούν τον κανόνα του κοινοτικού δικαίου που αποδίδει έμφαση στη δημόσια διαβούλευση, πριν από την έκδοση κανονιστικών πράξεων που αφορούν θέματα, όπως αυτά που επιχειρείται να ρυθμιστούν;

-Είναι επαρκείς κανονιστικές αποφάσεις, που τυχόν θα εκδοθούν επί τη βάσει των ως άνω διατάξεων για να θεωρηθούν τα έργα που αυτές αφορούν ώριμα για χρηματοδότηση;