karfitsa.gr,10/10/2013
Του Χρήστου Μάτη*
Όπως είναι γνωστό, απαραίτητη για την κατασκευή των σταθμών του Μετρό της Θεσσαλονίκης, είναι η απαλλοτρίωση των εκτάσεων που προβλέφθηκαν για αυτό το σκοπό. Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 19 του νόμου 2882/2001 περί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων ακινήτων, υπεύθυνο για τον καθορισμό της τιμής της απαλλοτρίωσης είναι το μονομελές πρωτοδικείο, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η απαλλοτριούμενη έκταση.
Έτσι με αυτή τη διαδικασία, το Μάιο του 2012, το ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, που κατασκευάζει το Μετρό της Θεσσαλονίκης, προσέφυγε στο δικαστήριο για να καθοριστεί η προσωρινή τιμή μονάδας για την απαλλοτρίωση της έκτασης που είναι απαραίτητη για το σταθμό της Βούλγαρη, τον τελευταίο που δεν είχε παραδοθεί στον ανάδοχο αν και είχαν περάσει έξι χρόνια μετά την έναρξη εργασιών και απέμεναν μόλις πέντε μήνες για την ολοκλήρωση του συμβατικού χρόνου παράδοσης του.
Δυστυχώς, εκείνο το Μάιο σε αυτήν την χώρα διεξήχθησαν εκλογές με κύριο διακύβευμα να μην έχουμε ακυβερνησία κι έτσι το δικαστήριο αναβλήθηκε για το Μάρτιο του 2013 (για να καθοριστεί το κόστος μιας απαλλοτρίωση για ένα έργο, το οποίο θα έπρεπε να είχε τελειώσει …έξι μήνες νωρίτερα). Σύμφωνα με την παράγραφο 9 του ιδίου άρθρου του ιδίου νόμου, πραγματογνωμοσύνη απαγορεύεται και με την παράγραφο 10 (του ιδίου άρθρου του ιδίου νόμου), το δικαστήριο πρέπει να εκδώσει απόφαση εντός τριάντα ημερών.
Η απόφαση εκδόθηκε μετά από έξι μήνες, το Σεπτέμβριο του 2013 και προβλέπει πραγματογνωμοσύνη, δηλαδή μια διαδικασία, η οποία θα ολοκληρωθεί στην καλύτερη περίπτωση σε ένα χρόνο περίπου. Δηλαδή η προσωρινή τιμή μονάδας για τις απαλλοτριώσεις ενός έργου θα αποφασισθεί ΔΥΟ χρόνια μετά την πάροδο του συμβατικού χρόνου παράδοσης του έργου. Χωρίς να υπολογίζονται οι εφέσεις. Είναι προφανές ότι το έργο βρίσκεται μπροστά σε μία ακόμη σοβαρή εμπλοκή με δύο μόνο δυνατότητες διαχείρισης. Αναμονή της τελεσιδικίας (οψέποτε) Κατάργηση του σταθμού
Αμφότερες οι περιπτώσεις ευνοούν τον ανάδοχο καθώς ενισχύουν την τεκμηρίωση των απαιτήσεων που μπορεί να προβάλει επειδή η καθυστέρηση ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ δεν οφείλεται σε δική του υπαιτιότητα. Στην πρώτη θα προβάλλει πλήρως αιτιολογημένες σταλίες των μηχανημάτων, στη δεύτερη θα πληρωθεί χωρίς να κάνει το έργο. Κι ως γνωστόν στα Μετρό, οι σταθμοί είναι που κοστίζουν.
Κατά σύμπτωση, το ίδιο συμβαίνει στο σταθμό της Βενιζέλου με πρωτοβουλία του δημάρχου Θεσσαλονίκης, όπου και πάλι ο ανάδοχος δεν μπορεί να δουλέψει χωρίς δική του υπαιτιότητα. Εμείς να είμαστε καλά που γεμίζουμε το δημόσιο ταμείο με καθημερινές στερήσεις.
*Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης
Όπως είναι γνωστό, απαραίτητη για την κατασκευή των σταθμών του Μετρό της Θεσσαλονίκης, είναι η απαλλοτρίωση των εκτάσεων που προβλέφθηκαν για αυτό το σκοπό. Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 19 του νόμου 2882/2001 περί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων ακινήτων, υπεύθυνο για τον καθορισμό της τιμής της απαλλοτρίωσης είναι το μονομελές πρωτοδικείο, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η απαλλοτριούμενη έκταση.
Έτσι με αυτή τη διαδικασία, το Μάιο του 2012, το ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, που κατασκευάζει το Μετρό της Θεσσαλονίκης, προσέφυγε στο δικαστήριο για να καθοριστεί η προσωρινή τιμή μονάδας για την απαλλοτρίωση της έκτασης που είναι απαραίτητη για το σταθμό της Βούλγαρη, τον τελευταίο που δεν είχε παραδοθεί στον ανάδοχο αν και είχαν περάσει έξι χρόνια μετά την έναρξη εργασιών και απέμεναν μόλις πέντε μήνες για την ολοκλήρωση του συμβατικού χρόνου παράδοσης του.
Δυστυχώς, εκείνο το Μάιο σε αυτήν την χώρα διεξήχθησαν εκλογές με κύριο διακύβευμα να μην έχουμε ακυβερνησία κι έτσι το δικαστήριο αναβλήθηκε για το Μάρτιο του 2013 (για να καθοριστεί το κόστος μιας απαλλοτρίωση για ένα έργο, το οποίο θα έπρεπε να είχε τελειώσει …έξι μήνες νωρίτερα). Σύμφωνα με την παράγραφο 9 του ιδίου άρθρου του ιδίου νόμου, πραγματογνωμοσύνη απαγορεύεται και με την παράγραφο 10 (του ιδίου άρθρου του ιδίου νόμου), το δικαστήριο πρέπει να εκδώσει απόφαση εντός τριάντα ημερών.
Η απόφαση εκδόθηκε μετά από έξι μήνες, το Σεπτέμβριο του 2013 και προβλέπει πραγματογνωμοσύνη, δηλαδή μια διαδικασία, η οποία θα ολοκληρωθεί στην καλύτερη περίπτωση σε ένα χρόνο περίπου. Δηλαδή η προσωρινή τιμή μονάδας για τις απαλλοτριώσεις ενός έργου θα αποφασισθεί ΔΥΟ χρόνια μετά την πάροδο του συμβατικού χρόνου παράδοσης του έργου. Χωρίς να υπολογίζονται οι εφέσεις. Είναι προφανές ότι το έργο βρίσκεται μπροστά σε μία ακόμη σοβαρή εμπλοκή με δύο μόνο δυνατότητες διαχείρισης. Αναμονή της τελεσιδικίας (οψέποτε) Κατάργηση του σταθμού
Αμφότερες οι περιπτώσεις ευνοούν τον ανάδοχο καθώς ενισχύουν την τεκμηρίωση των απαιτήσεων που μπορεί να προβάλει επειδή η καθυστέρηση ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ δεν οφείλεται σε δική του υπαιτιότητα. Στην πρώτη θα προβάλλει πλήρως αιτιολογημένες σταλίες των μηχανημάτων, στη δεύτερη θα πληρωθεί χωρίς να κάνει το έργο. Κι ως γνωστόν στα Μετρό, οι σταθμοί είναι που κοστίζουν.
Κατά σύμπτωση, το ίδιο συμβαίνει στο σταθμό της Βενιζέλου με πρωτοβουλία του δημάρχου Θεσσαλονίκης, όπου και πάλι ο ανάδοχος δεν μπορεί να δουλέψει χωρίς δική του υπαιτιότητα. Εμείς να είμαστε καλά που γεμίζουμε το δημόσιο ταμείο με καθημερινές στερήσεις.
*Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.