ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

Σωματείο Εργαζομένων στο Μετρό,20/04/2016

Δευτέρα, 25 Απριλίου 2016, 13:00 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

Το Μετρό Θεσσαλονίκης, πίσω από τις κουρτίνες (λαμαρίνες)

Τα γεγονότα, πάνω κάτω είναι γνωστά. Δεκέμβριο του 2014 σταμάτησαν οι εργασίες στα εργοτάξια, Μάιο με Δεκέμβριο του 2015 οι εργαζόμενοι «απασχολούνταν» μία ημέρα την εβδομάδα, όλο το 2015 υπήρχε «διαπραγμάτευση» μεταξύ κράτους και εργολάβου, για να καταλήξουμε το Δεκέμβριο του 2015, ένα χρόνο μετά – χωρίς εργασίες πεδίου, στο αυτονόητο, να ξεκινήσουν πάλι οι εργασίες και να περιμένουμε τις διοικητικές αποφάσεις της διαιτησίας για το σύνολο των διεκδικήσεων του εθνικού μας εργολάβου, οι οποίες άγγιξαν τα 700 εκατ. ευρώ. Τα χρονοδιαγράμματα όμως τρέχουν και Μάρτιο του 2017, θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η πρώτη φάση του έργου, η οποία περιλαμβάνει την κατασκευή του συνόλου των σταθμών.

Παράλληλα, όμως φροντίσαμε να διώξουμε όλο το προσωπικό του αρχαιολογικού τμήματος – χωρίς μάλιστα αποζημίωση, αφού το υποβάλαμε και σε καθεστώς ημιαπασχόλησης για πάνω από μισό χρόνο. Έπρεπε να φτάσουμε Φεβρουάριο του 2016 για να δεχθεί ο εργολάβος την υποχρέωσή του να υπογράψει τη 2^η Συμπληρωματική Σύμβαση για τις αρχαιολογικές εργασίες και έπρεπε φτάσουμε Απρίλιο του 2016, ώστε δειλά – δειλά και εν κρυπτώ να γίνουν οι πρώτες προσλήψεις και να φανεί μια κινητικότητα στα εργοτάξια του κέντρου της πόλης.

Αν τραβήξουμε όμως την κουρτίνα ( λαμαρίνα) τι θα δούμε; Θα δούμε τις αλήθειες του έργου και δυστυχώς θα δούμε το ίδιο έργο, που βλέπαμε και τα προηγούμενα εννέα χρόνια. Τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια λάθη. Σα να μην πέρασε μια μέρα. Ταυτόχρονα, το παραμύθι στους εργαζόμενους πάει σύννεφο.

Που είναι η τήρηση της υπόσχεσης της επαναπρόσληψης όλων των απολυμενων; Πόσο εκτιμάται τελικά η τεχνογνωσία και η εμπειρία;

Γιατί η πολιτική ηγεσία και η διοίκηση της Αττικό Μετρό, έδωσαν το δικαίωμα στον εθνικό μας εργολάβο να εκβιάσει τους εργαζόμενους και να τους ζητά να παραιτηθούν από τις αγωγές τους, προκειμένου να σκεφτεί την πιθανότητα επαναπασχόλησης τους στο έργο;

Γιατί η πολιτική ηγεσία και η διοίκηση της Αττικό Μετρό, έδωσαν το δικαίωμα στον εθνικό μας εργολάβο να μη σέβεται καμία συλλογική σύμβαση εργασίας, την ώρα που το κόστος των εργασιών έχει προϋπολογισθεί με βάση αυτές τις συμβάσεις και ειδικά στο αρχαιολογικό τμήμα, λόγω του απολογιστικού χαρακτήρα βαραίνουν τον κύριο του έργου (Αττικό Μετρό). Για το λόγω αυτό άλλωστε είχε βγει και σχετική απόφαση του ΔΣ της ΑΜ, το Δεκέμβριο του 2013. Ευτυχώς δηλαδή που είχαν δεσμευθει και δημόσια στη δημοτικής τηλεόραση της Θεσσαλονίκης για ακύρωση της εν λόγω απόφασης και για την εφαρμογή βελτιωμενου μισθολογιου, γιατί διαφορετικά ήταν ικανοί να τα αρνηθουν όλα!

Γιατί, από το ξεκίνημα και πάλι των εργασιών ήδη ο εργολάβος έχει πάει τρεις φορές στην επιθεώρηση εργασίας για καταγγελίες αναφορικά με την μη τήρηση ων όρων ασφάλειας και υγιεινής αλλά και του ωραρίου των εργαζομένων;

Γιατί η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, δεν τήρησε την αρχαιολογική νομοθεσία και το μνημόνιο συνεργασίας αλλά έδωσε το δικαίωμα στον εθνικό μας εργολάβο να διαχειρίζεται αυτός τις ανασκαφές και το προσωπικό τους; Αυτή είναι η αντίληψη της για τη διαχείριση του πολιτιστικού μας αποθέματος;

Τα ερωτηματικά είναι πολλά. Οι απαντήσεις επίσης γνωστές. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα ελπίζαμε σε κάτι διαφορετικό, με βάση και την αλλαγή διοίκησης στην Αττικό Μετρό, αλλά και σε όσα μας είχαν διαβεβαιώσει δημόσια και ρητά από την ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών. Φαίνεται τελικά πως η δύναμη που εμπνέει η θέση εξουσίας είναι πιο δυνατή και ικανή εύκολα να αλλοτριώσει συνειδήσεις και ιδεολογίες, αν τελικά υπήρχαν…