Τα Νέα, 30/03/2012
Κλεισμένος στην καμπίνα του, σε βάθος 30 μέτρων κάτω από την άσφαλτο, κουμαντάρει με το χειριστήριο εναλλάξ τον «Κωστίκα» και τον «Γιωρίκα», τα δύο μεγάλα περιστρεφόμενα τρυπάνια, που ήδη, σε τρία χρόνια, έχουν σκάψει πεντέμισι (από τα οκτώμισι) χιλιόμετρα στις δύο κατευθύνσεις. «Είμαι σε καμπίνα μόλις 2Χ1 μ., πάντως πιο ασφαλής εδώ, συγκριτικά με τους συναδέλφους μου έξω. Το σίγουρο είναι πως, με το που κλείνεσαι εδώ, οφείλεις να ξεχνάς όλα τ' άλλα που σ' απασχολούν.
Δεν πρέπει ούτε να σκέφτεσαι πως ακριβώς πάνω σου είναι σπίτια και Ι.Χ. Θέλει προσοχή, καθώς αλλάζει συνεχώς η ποιότητα του εδάφους όπου σκάβουμε, οπότε ανάλογα πρέπει τότε να κινηθούμε…», περιγράφει. «Και η κεφαλή του μετροπόντικα, που μοιάζει με περιστρεφόμενη σβούρα, δεν ξέρεις ανά πάσα στιγμή πού θα στραφεί. Ζητούμενο, δηλαδή, για μένα είναι να οδηγώ διαρκώς το μηχάνημα στην ακριβώς προβλεπόμενη χάραξη της γραμμής. Εδώ κάτω 'παίζουμε' με ακρίβεια εκατοστών…», σημειώνει ο 43χρονος Καρδιτσιώτης.
ΘΩΜΑΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ, χειριστής μετροπόντικα
Εκπαιδεύτηκε στη διάνοιξη τούνελ από ιταλούς μηχανικούς, στην εκτροπή του Αχελώου, το 1998. Με σπουδές μηχανικού αεροσκαφών, ενθουσιάστηκε τόσο από το τεράστιο τρυπάνι, 220 μέτρων, που είχε μπροστά του, που έγινε τελικά χειριστής εκσκαφέα κάτω από τη γη. Με προϋπηρεσία για τριάμισι χρόνια και στα εργοτάξια του Μετρό στην Αθήνα, σήμερα ο Θωμάς Καραγεώργος είναι ένας από τους τρεις χειριστές του μετροπόντικα που διανοίγει σήραγγες και στη Θεσσαλονίκη...
Κλεισμένος στην καμπίνα του, σε βάθος 30 μέτρων κάτω από την άσφαλτο, κουμαντάρει με το χειριστήριο εναλλάξ τον «Κωστίκα» και τον «Γιωρίκα», τα δύο μεγάλα περιστρεφόμενα τρυπάνια, που ήδη, σε τρία χρόνια, έχουν σκάψει πεντέμισι (από τα οκτώμισι) χιλιόμετρα στις δύο κατευθύνσεις. «Είμαι σε καμπίνα μόλις 2Χ1 μ., πάντως πιο ασφαλής εδώ, συγκριτικά με τους συναδέλφους μου έξω. Το σίγουρο είναι πως, με το που κλείνεσαι εδώ, οφείλεις να ξεχνάς όλα τ' άλλα που σ' απασχολούν.
Δεν πρέπει ούτε να σκέφτεσαι πως ακριβώς πάνω σου είναι σπίτια και Ι.Χ. Θέλει προσοχή, καθώς αλλάζει συνεχώς η ποιότητα του εδάφους όπου σκάβουμε, οπότε ανάλογα πρέπει τότε να κινηθούμε…», περιγράφει. «Και η κεφαλή του μετροπόντικα, που μοιάζει με περιστρεφόμενη σβούρα, δεν ξέρεις ανά πάσα στιγμή πού θα στραφεί. Ζητούμενο, δηλαδή, για μένα είναι να οδηγώ διαρκώς το μηχάνημα στην ακριβώς προβλεπόμενη χάραξη της γραμμής. Εδώ κάτω 'παίζουμε' με ακρίβεια εκατοστών…», σημειώνει ο 43χρονος Καρδιτσιώτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.