agelioforos.gr,12/04/2015
ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΖΕΡΒΑ,
πολιτικού μηχανικού και δημοτικού συμβούλου του δήμου Θεσσαλονίκης
kzervas@otenet.gr
Η Νάπολη, στον ιταλικό Νότο, έχει πολλές ομοιότητες με τη Θεσσαλονίκη. Ενα μεσογειακό λιμάνι με πλούσια ιστορία. Αλλά και ανάλογα προβλήματα και παθογένειες. Η ανεργία είναι στα ύψη και η ποιότητα ζωής συγκριτικά με την υπόλοιπη Ιταλία είναι υποβαθμισμένη. Πριν από ένα μήνα επισκέφτηκα αυτό το αστικό κέντρο της νότιας Ιταλίας και διαπίστωσα τις συνθήκες της καθημερινότητας, οι οποίες δε διαφέρουν και πολύ από αυτές που βιώνουμε στη Θεσσαλονίκη. Προβλήματα στην καθαριότητα, στους ελεύθερους χώρους, στην ασφάλεια. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά: στις υποδομές μεταφορών. Εκεί δηλαδή που εμείς στη Θεσσαλονίκη έχουμε το μεγάλο μας έλλειμμα, οι Ναπολιτάνοι είναι αξιοζήλευτοι.
Η Νάπολη έχει και αυτή το ιστορικό της κέντρο, με πολλά μνημεία, κατοικίες και σημαντική επαγγελματική, εμπορική και τουριστική δραστηριότητα. Αυτό το κέντρο όμως, όπως και όλη η πόλη, εξυπηρετείται από ένα δίκτυο μέσων μεταφοράς με αστικά λεωφορεία και τραμ. Η πόλη διαθέτει τελεφερίκ, προαστιακό σιδηρόδρομο που τη συνδέει με τα περίχωρα και ακτοπλοϊκή συγκοινωνία με τα δημοφιλή παραθαλάσσια θέρετρα.
Και ναι, στη Νάπολη υπάρχει και μετρό. Το μέσο άρχισε να κατασκευάζεται το 1986 και σήμερα οι δυο γραμμές του καλύπτουν 20,2 χλμ. Διδακτική είναι και η διαπίστωση ότι οι σταθμοί του μετρό της Νάπολης είναι καλαίσθητοι χωρίς ακρότητες σχεδιασμού και κόστους και δεν έχουν μετατραπεί σε μουσεία των πλούσιων ευρημάτων που εντοπίστηκαν κατά την κατασκευή του.
Με τόσα κοινοτικά κονδύλια που εισέρρευσαν στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια, η Θεσσαλονίκη έπρεπε να έχει αντίστοιχες υποδομές. Οι ευθύνες για τις δικές μας ελλείψεις είναι διαχρονικές και πολυεπίπεδες. Σήμερα όμως οφείλουν όλοι να κατανοήσουν πως έχουμε μια τελευταία ευκαιρία. Στο νέο ΕΣΠΑ, χρηματοδοτήσεις για έργα υποδομής δεν προβλέπονται. Οι Ευρωπαίοι θεωρούν πως αυτά θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί χρόνια τώρα με τα χρήματα που δαπανήθηκαν στο παρελθόν.
Ας σηκώσουμε λοιπόν τα μανίκια κι ας προσπαθήσουμε όλοι να συμβάλουμε ώστε να επανεκκινήσει το έργο, με καλύτερες προϋποθέσεις και λιγότερα εμπόδια. Είμαστε πλέον στην… επόμενη μέρα. Το έργο έχει ωριμάσει όσον αφορά τα τεχνικά του προβλήματα, τις απαλλοτριώσεις και τις αρχαιολογικές ανασκαφές. Το ίδιο έχει ωριμάσει στη συνείδηση των πολιτών του και η αναγκαιότητα της ολοκλήρωσης και λειτουργίας του.
Η πόλη δεν αντέχει άλλο και η αγανάκτηση των πολιτών για τις συνεχείς παλινωδίες είναι κοινός τόπος. Καθ' υπέρβαση κάθε λογικής και ανοχής σήμερα ζούμε καθημερινά με τις λαμαρίνες και τα ερημωμένα εργοτάξια, με τα ανοιχτά ορύγματα και τις εμπορικά νεκρωμένες Εγνατία και Δελφών. Ενα έργο στο οποίο μπορούσαν σε πλήρη ανάπτυξη να εργάζονται 2.500 άνθρωποι δουλεύει στο ρελαντί. Ενα έργο που θα συνεισέφερε 15 εκατ. ευρώ το μήνα ή 500.000 ευρώ την ημέρα στην πόλη είναι στον… αέρα. Και ας μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα χωρίς μετρό η οικονομία της πόλης (από τις καθυστερήσεις των μετακινήσεων) χάνει 3.000.000 ευρώ!
Οι εργασίες στην επέκταση προς Καλαμαριά εξελίσσονται και πρέπει άμεσα να προχωρήσει το έργο προς το αεροδρόμιο και στην επέκτασή του δυτικά, εξυπηρετώντας ένα υποβαθμισμένο κομμάτι της πόλης και τα νοσοκομεία στα βορειοδυτικά. Αυτή είναι η επόμενη μέρα του μετρό.
Το μετρό είναι και υλοποιήσιμο και βιώσιμο. Πολιτική βούληση και κοινωνική συναίνεση θα μας οδηγήσουν στην ολοκλήρωση του έργου. Και ας αναλογισθούν οι όποιοι διαχειριστές του, σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο, ότι μπορεί να είναι αυτοί που θα έχουν το εξαιρετικό προνόμιο να «κόψουν την κορδέλα», καθώς ένα χρονοδιάγραμμα αποπεράτωσης του έργου μέχρι το 2019 είναι απολύτως ρεαλιστικό. Αρκεί αυτό να έχει συμφωνηθεί από όλους τους εμπλεκομένους. Αν είναι δυνατόν σήμερα. Σήμερα πρέπει να δώσει τις λύσεις η πολιτική ηγεσία. Σήμερα πρέπει να ξεπεράσουν τα θέματά τους οι τοπικοί φορείς. Σήμερα να εξασφαλίσει αλλά και να πείσει για τη χρηματοδοτική επάρκειά της η ανάδοχος κοινοπραξία. Και αύριο πρέπει να δουλεύουν όλα τα εργοτάξια. Ας σταματήσουν να είναι τα (κάθε είδους) δικαστήρια και οι νομικοί οι μόνοι πρωταγωνιστές του έργου.
Η ανάγκη είναι επιτακτική. Κρινόμαστε και θα κριθούμε όλοι μας για τη στάση που κρατήσαμε διαχρονικά σε όλα τα ζητήματα που ανέκυπταν και για όσα προκύπτουν καθημερινά για το μετρό. Για το τι θα αποδώσουμε στις επόμενες γενιές. Οσοι εθελοτυφλούν, γρήγορα θα καταλάβουν το λάθος που κάνουν και πολύ φοβάμαι ότι θα το πληρώσουν ακριβά. Ας μην το πληρώσει μαζί τους και η πόλη. Δεν μας αξίζει να ζηλεύουμε τη Νάπολη. Αξίζουμε κάτι καλύτερο!
πολιτικού μηχανικού και δημοτικού συμβούλου του δήμου Θεσσαλονίκης
kzervas@otenet.gr
Η Νάπολη, στον ιταλικό Νότο, έχει πολλές ομοιότητες με τη Θεσσαλονίκη. Ενα μεσογειακό λιμάνι με πλούσια ιστορία. Αλλά και ανάλογα προβλήματα και παθογένειες. Η ανεργία είναι στα ύψη και η ποιότητα ζωής συγκριτικά με την υπόλοιπη Ιταλία είναι υποβαθμισμένη. Πριν από ένα μήνα επισκέφτηκα αυτό το αστικό κέντρο της νότιας Ιταλίας και διαπίστωσα τις συνθήκες της καθημερινότητας, οι οποίες δε διαφέρουν και πολύ από αυτές που βιώνουμε στη Θεσσαλονίκη. Προβλήματα στην καθαριότητα, στους ελεύθερους χώρους, στην ασφάλεια. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά: στις υποδομές μεταφορών. Εκεί δηλαδή που εμείς στη Θεσσαλονίκη έχουμε το μεγάλο μας έλλειμμα, οι Ναπολιτάνοι είναι αξιοζήλευτοι.
Η Νάπολη έχει και αυτή το ιστορικό της κέντρο, με πολλά μνημεία, κατοικίες και σημαντική επαγγελματική, εμπορική και τουριστική δραστηριότητα. Αυτό το κέντρο όμως, όπως και όλη η πόλη, εξυπηρετείται από ένα δίκτυο μέσων μεταφοράς με αστικά λεωφορεία και τραμ. Η πόλη διαθέτει τελεφερίκ, προαστιακό σιδηρόδρομο που τη συνδέει με τα περίχωρα και ακτοπλοϊκή συγκοινωνία με τα δημοφιλή παραθαλάσσια θέρετρα.
Και ναι, στη Νάπολη υπάρχει και μετρό. Το μέσο άρχισε να κατασκευάζεται το 1986 και σήμερα οι δυο γραμμές του καλύπτουν 20,2 χλμ. Διδακτική είναι και η διαπίστωση ότι οι σταθμοί του μετρό της Νάπολης είναι καλαίσθητοι χωρίς ακρότητες σχεδιασμού και κόστους και δεν έχουν μετατραπεί σε μουσεία των πλούσιων ευρημάτων που εντοπίστηκαν κατά την κατασκευή του.
Με τόσα κοινοτικά κονδύλια που εισέρρευσαν στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια, η Θεσσαλονίκη έπρεπε να έχει αντίστοιχες υποδομές. Οι ευθύνες για τις δικές μας ελλείψεις είναι διαχρονικές και πολυεπίπεδες. Σήμερα όμως οφείλουν όλοι να κατανοήσουν πως έχουμε μια τελευταία ευκαιρία. Στο νέο ΕΣΠΑ, χρηματοδοτήσεις για έργα υποδομής δεν προβλέπονται. Οι Ευρωπαίοι θεωρούν πως αυτά θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί χρόνια τώρα με τα χρήματα που δαπανήθηκαν στο παρελθόν.
Ας σηκώσουμε λοιπόν τα μανίκια κι ας προσπαθήσουμε όλοι να συμβάλουμε ώστε να επανεκκινήσει το έργο, με καλύτερες προϋποθέσεις και λιγότερα εμπόδια. Είμαστε πλέον στην… επόμενη μέρα. Το έργο έχει ωριμάσει όσον αφορά τα τεχνικά του προβλήματα, τις απαλλοτριώσεις και τις αρχαιολογικές ανασκαφές. Το ίδιο έχει ωριμάσει στη συνείδηση των πολιτών του και η αναγκαιότητα της ολοκλήρωσης και λειτουργίας του.
Η πόλη δεν αντέχει άλλο και η αγανάκτηση των πολιτών για τις συνεχείς παλινωδίες είναι κοινός τόπος. Καθ' υπέρβαση κάθε λογικής και ανοχής σήμερα ζούμε καθημερινά με τις λαμαρίνες και τα ερημωμένα εργοτάξια, με τα ανοιχτά ορύγματα και τις εμπορικά νεκρωμένες Εγνατία και Δελφών. Ενα έργο στο οποίο μπορούσαν σε πλήρη ανάπτυξη να εργάζονται 2.500 άνθρωποι δουλεύει στο ρελαντί. Ενα έργο που θα συνεισέφερε 15 εκατ. ευρώ το μήνα ή 500.000 ευρώ την ημέρα στην πόλη είναι στον… αέρα. Και ας μην ξεχνάμε ότι κάθε μέρα χωρίς μετρό η οικονομία της πόλης (από τις καθυστερήσεις των μετακινήσεων) χάνει 3.000.000 ευρώ!
Οι εργασίες στην επέκταση προς Καλαμαριά εξελίσσονται και πρέπει άμεσα να προχωρήσει το έργο προς το αεροδρόμιο και στην επέκτασή του δυτικά, εξυπηρετώντας ένα υποβαθμισμένο κομμάτι της πόλης και τα νοσοκομεία στα βορειοδυτικά. Αυτή είναι η επόμενη μέρα του μετρό.
Το μετρό είναι και υλοποιήσιμο και βιώσιμο. Πολιτική βούληση και κοινωνική συναίνεση θα μας οδηγήσουν στην ολοκλήρωση του έργου. Και ας αναλογισθούν οι όποιοι διαχειριστές του, σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο, ότι μπορεί να είναι αυτοί που θα έχουν το εξαιρετικό προνόμιο να «κόψουν την κορδέλα», καθώς ένα χρονοδιάγραμμα αποπεράτωσης του έργου μέχρι το 2019 είναι απολύτως ρεαλιστικό. Αρκεί αυτό να έχει συμφωνηθεί από όλους τους εμπλεκομένους. Αν είναι δυνατόν σήμερα. Σήμερα πρέπει να δώσει τις λύσεις η πολιτική ηγεσία. Σήμερα πρέπει να ξεπεράσουν τα θέματά τους οι τοπικοί φορείς. Σήμερα να εξασφαλίσει αλλά και να πείσει για τη χρηματοδοτική επάρκειά της η ανάδοχος κοινοπραξία. Και αύριο πρέπει να δουλεύουν όλα τα εργοτάξια. Ας σταματήσουν να είναι τα (κάθε είδους) δικαστήρια και οι νομικοί οι μόνοι πρωταγωνιστές του έργου.
Η ανάγκη είναι επιτακτική. Κρινόμαστε και θα κριθούμε όλοι μας για τη στάση που κρατήσαμε διαχρονικά σε όλα τα ζητήματα που ανέκυπταν και για όσα προκύπτουν καθημερινά για το μετρό. Για το τι θα αποδώσουμε στις επόμενες γενιές. Οσοι εθελοτυφλούν, γρήγορα θα καταλάβουν το λάθος που κάνουν και πολύ φοβάμαι ότι θα το πληρώσουν ακριβά. Ας μην το πληρώσει μαζί τους και η πόλη. Δεν μας αξίζει να ζηλεύουμε τη Νάπολη. Αξίζουμε κάτι καλύτερο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.