Το Μετρό Θεσσαλονίκης όπως πολλοί απο εσάς γνωρίζετε έχει μια μακρά ιστορία μέχρι να φτάσει στο σήμειο να αρχίσει να κατασκευάζεται. Ατυχείς διαγωνισμοί, τρύπα του ..Κούβελλα, χρόνια διαφωνιών. Ακόμα όμως και μετά την έναρξη της κατασκευής η εταιρεία που το ανέλαβε είχε οικονομικά προβλήματα με αποτέλεσμα το έργο ήδη να μετρά τουλάχιστον 1 χρόνο καθυστερήσεις. Ακόμα και οι μετροπόντικες μετρούν μήνες καθυστερήσεων. Πλέον το έργο τρέχει αλλά και πάλι 3,5 χρόνια μετά την έναρξη των εργασιών δεν έχουν ανοίξει όλα τα εργοτάξια των σταθμών δημιουργώντας υποψίες και για άλλες καθυστερήσεις.
Τον τελευταίο καιρό το παιχνίδι χόντρυνε και έχει ανοίξει κόντρα μεταξύ των εργαζομένων και των υπευθύνων στη Θεσσαλονίκη και σε εκείνους απο την Αθήνα. Ποιός έχει το πάνω χέρι, ποιος πέρνει περισσότερα χρήματα ακόμα και αλλαγή της ονομασίας σταθμών. Τίθεται θέμα αυτονομίας του Μετρό Θεσσαλονίκης μάλλον. Η βεντέτα για ποιο λόγο όμως υπάρχει; Είναι μια απόφαση που θα ληφθεί φαντάζομαι σε πολιτικό επίπεδο. Δεν είμαι υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς καθώς πιστεύω ότι με τις ενέργειες τους και πάλι λειτουργούν εναντίον της καλής λειτουργίας του έργου. Ας γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια για να δωθεί ένα τέλος σε μια βεντέτα που αφορά μάλλον τους επίδοξους καρεκλοκένταυρους και όχι τον κόσμο που θέλει να βλέπει πρόοδο του έργου.
Σχεδόν καθημερινά μου έρχονται σχόλια με την κόντρα που υπάρχει και ειλικρινά εκνευρίζομαι και μόνο που υα διαβάζω. Αντί να μαθαίνω για την πρόοδο του έργου μαθαίνω για τις απόψεις του τάδε ή του δείνα.
Ας δοθεί βάση στο έργο, τις επεκτάσεις και τις απαιτούμενες μελλοντικές επεκτάσεις του δικτύου που θα φανούν την επομένη απο τη λειτουργία της πρώτης γραμμής.
Κατά πολλούς (και κατά τη γνώμη μου) κατασκευάζεται ένα έργο που θα χρειαστεί επειγόντως τις επεκτάσεις προς Σταυρούπολη και Καλαμαριά καθώς απο μόνη της η βασική Γραμμή προσφέρει μόνο δύο προορισμούς που μάλλον θα προυποθέτουν σε αρκετές περιπτώσεις και μετεπιβίβαση σε λεωφορείο και λιγοστή συμμετοχή. Ετσι η πολυπόθητη εμπορική του επιτυχία εναποτίθεται στις...πλάτες των επεκτάσεων που θα φέρουν χιλιάδες επιβάτες απο τις συνοικίες της πόλης. Νομίζω ότι είναι μια απόλυτα λογική σκέψη καθώς έχουμε μόνο δύο κατευθύνσεις. Σκεφτείται τον ΗΣΑΠ πριν το 2000 και την Αττικό Μετρό. Το χρησιμοποιούσαν οι επιβάτες που "αγγιζε" η γραμμή απο τον Πειραιά μέχρι την Κηφισιά. Με το άνοιγμα και των άλλων γραμμών ανέβηκε θεαματικά και ο αριθμός των επιβατών του ΗΣΑΠ.
Επιμένω στην ανάγκη ύπαρξης και δεύτερης βασικής γραμμής που απο τις δυτικές συνοικίες θα φτάνει στην Πλατεία Αριστοτέλους και θα καταλήγει στα Βόρειο-Ανατολικά της πόλης. Ετσι θα φτάσουμε σε μια ολοκληρωμένη λύση για τη Θεσσαλονίκη που με διπλά παρακλάδια στα άκρα τους θα καλύπτουν στην συντριπτική πλειοψηφία την πόλη.
Επίσης η επέκταση προς Καλαμαριά με τέρμα τη Μίκρα δίνει τη δυνατότητα εύκολης επέκτασης στο Αεροδρόμιο αλλά και σύνδεσης με τα ανατολικά παράλια του Νομού καθώς το Μετρό θα φτάσει στο Νότιο άκρο της πόλης.
Αντι για τέτοιες κουβέντες μας απασχολούν με το ποιος πρέπει να διοικεί, αν πρέπει να είναι απο τη Θεσσαλονίκη, ποιος είναι απο πάνω και άλλα τέτοια αντιπαραγωγικά. Εγώ αρνούμαι να παρακολουθήσω και να αναρτήσω τέτοιου είδους θέμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.