agelioforos.gr,10/03/2013
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΟΥΛΚΑ
gmoulkas.wordpress.com
Να ανακτήσουν η Θεσσαλονίκη και οι πολίτες της το όραμα που έχουν αποστερηθεί και να αποκτήσουν στόχευση σε βάθος χρόνου, αξιοποιώντας το μοναδικό ιστορικό σύνολο της Βενιζέλου και της Εγνατίας, ζητεί η προϊσταμένη της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (ΕΒΑ), Δέσποινα Μακροπούλου...
Επικεφαλής των ανασκαφικών εργασιών που διενεργούνται επί σχεδόν δύο χρόνια στο σταθμό της Βενιζέλου, η κ. Μακροπούλου σημειώνει πως αυτήν την περίοδο «βρισκόμαστε σε βάθος 6,5 μέτρων κάτω από την Εγνατία κι έχουμε διατρέξει 1.700 χρόνια ιστορίας. Βρισκόμαστε στην καρδιά της αρχαίας πόλης, σε ένα εξέχον σταυροδρόμι, που σχεδιάστηκε τον 4ο αιώνα και επισκευάστηκε τον 6ο αιώνα, σε ένα αστικό τοπίο που δεν έχει ξαναβρεθεί».
Σύμφωνα με την ίδια, είναι απολύτως αυτονόητο ότι ο υπό κατασκευή σταθμός πρέπει να συμπεριλάβει στα σπλάχνα του «αυτό το υπέροχο εύρημα, που ήταν αναμενόμενο να βρεθεί, αυτόν το θησαυρό που εντοπίστηκε σε πολύ καλή κατάσταση διατήρησης».
«Να οραματιστούμε»
Υπενθυμίζω στην κ. Μακροπούλου την ιδιότυπη διαμάχη που σοβεί τις τελευταίες εβδομάδες. «Κατ' αρχάς», απαντά, «δεν έχω καμία απολύτως σχέση με την πόλωση που τείνει να σχηματιστεί. Δε με αφορά. Είμαι επιστήμων και ό,τι λέω φιλτράρεται μέσα από το πρίσμα της αρχαιολογίας, που υπηρετώ επί 34 χρόνια. Δεν αντιλαμβάνομαι, ωστόσο, γιατί το αυτονόητο συνιστά πρόβλημα. Δεν είναι αυτονόητο πως οι αρχαιότητες παράγουν Ιστορία προς όφελος της πόλης; Δεν μπορούμε, λοιπόν, να σταματήσουμε να βλέπουμε μόνο μέχρι εκεί που φτάνει η μύτη μας; Να κοιτάξουμε σε βάθος χρόνου; Να οραματιστούμε;».
Ποιο όραμα, όμως, έχει σήμερα απομείνει; «Ας δούμε στο μέλλον», προτείνει, «αυτό το σημαντικό σταυροδρόμι να αντιφεγγίζει στις ακτίνες του ήλιου και άπειρους επισκέπτες να συρρέουν, για να το θαυμάσουν, να ψωνίσουν, να φάνε, να βγάλουν φωτογραφίες, να χαρούν τα άλλα μνημεία της περιοχής και να επιβιβαστούν στους συρμούς του μετρό. Αυτό δεν είναι κέρδος για την πόλη και τους επαγγελματίες;», αναρωτιέται και προσθέτει: «Τελικώς, τι ακριβώς πουλάμε σ' αυτήν τη χώρα; Πολιτισμό δεν πουλάμε; Ε, λοιπόν, από τη μια τον πουλάμε και από την άλλη είμαστε έτοιμοι να τον ξεπουλήσουμε;».
«Είναι αναγκασμένη…»
Αντιτείνω στην κ. Μακροπούλου πως, σύμφωνα με την «Αττικό Μετρό ΑΕ», «η εμμονή των αρχαιολόγων» για διάσωση των αρχαιοτήτων ισοδυναμεί με κατάργηση του σταθμού, ίσως δε και με ακύρωση όλου του έργου του μετρό. «Η εταιρία είναι αναγκασμένη από την ίδια την Πολιτεία να προβεί σε αλλαγή της στατικής και της αρχιτεκτονικής μελέτης. Σύμφωνα με υπουργική απόφαση του Π. Τατούλη το 2004, στις δαπάνες που θα καλυφθούν από τις πιστώσεις του έργου, βάσει του αρχαιολογικού νόμου, θα συμπεριληφθεί και το κόστος για την πιθανή διατήρηση αρχαιοτήτων σε κατάχωση ή ως ορατών και επισκέψιμων μνημείων, όπως επίσης και την πιθανή τροποποίηση σε ορισμένα σημεία των επιμέρους έργων», απαντά.
«Μιλάτε για υποχρέωση αλλαγής των σχεδίων;», ρωτώ. «Ναι, βεβαίως, εφόσον προκύψει ανάγκη και επιβάλλεται», λέει.
«Οχι στο ''παραμάζωμα''»
Στην επισήμανση πως, σύμφωνα με την «Αττικό Μετρό ΑΕ», «λεφτά δεν υπάρχουν για πρόσθετες αρχαιολογικές εργασίες», καθώς ήδη δαπανήθηκαν 90 εκατ. ευρώ και θα διατεθούν το πολύ άλλα 10 εκατ. ευρώ, η κ. Μακροπούλου σημειώνει: «Εμείς δε γνωρίζουμε τα οικονομικά στοιχεία για αρχαιολογικές εργασίες, ούτε συμμετείχαμε στον προϋπολογισμό. Δε γνωρίζουμε επί της ουσίας τα έξοδα που έχουν γίνει, ώστε να σας βεβαιώσουμε εάν οι άνθρωποι της εταιρίας μάς λένε πως έτσι έχουν τα πράγματα ή όχι. Καλοπροαίρετα μπορώ να δεχτώ πως έτσι είναι. Αυτό, όμως, δε σημαίνει κατ' ουδένα τρόπο ότι, επειδή είναι έτσι, πρέπει να πάρουμε ''παραμάζωμα'' την ιστορία της Θεσσαλονίκης».
gmoulkas.wordpress.com
Να ανακτήσουν η Θεσσαλονίκη και οι πολίτες της το όραμα που έχουν αποστερηθεί και να αποκτήσουν στόχευση σε βάθος χρόνου, αξιοποιώντας το μοναδικό ιστορικό σύνολο της Βενιζέλου και της Εγνατίας, ζητεί η προϊσταμένη της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (ΕΒΑ), Δέσποινα Μακροπούλου...
Επικεφαλής των ανασκαφικών εργασιών που διενεργούνται επί σχεδόν δύο χρόνια στο σταθμό της Βενιζέλου, η κ. Μακροπούλου σημειώνει πως αυτήν την περίοδο «βρισκόμαστε σε βάθος 6,5 μέτρων κάτω από την Εγνατία κι έχουμε διατρέξει 1.700 χρόνια ιστορίας. Βρισκόμαστε στην καρδιά της αρχαίας πόλης, σε ένα εξέχον σταυροδρόμι, που σχεδιάστηκε τον 4ο αιώνα και επισκευάστηκε τον 6ο αιώνα, σε ένα αστικό τοπίο που δεν έχει ξαναβρεθεί».
Σύμφωνα με την ίδια, είναι απολύτως αυτονόητο ότι ο υπό κατασκευή σταθμός πρέπει να συμπεριλάβει στα σπλάχνα του «αυτό το υπέροχο εύρημα, που ήταν αναμενόμενο να βρεθεί, αυτόν το θησαυρό που εντοπίστηκε σε πολύ καλή κατάσταση διατήρησης».
«Να οραματιστούμε»
Υπενθυμίζω στην κ. Μακροπούλου την ιδιότυπη διαμάχη που σοβεί τις τελευταίες εβδομάδες. «Κατ' αρχάς», απαντά, «δεν έχω καμία απολύτως σχέση με την πόλωση που τείνει να σχηματιστεί. Δε με αφορά. Είμαι επιστήμων και ό,τι λέω φιλτράρεται μέσα από το πρίσμα της αρχαιολογίας, που υπηρετώ επί 34 χρόνια. Δεν αντιλαμβάνομαι, ωστόσο, γιατί το αυτονόητο συνιστά πρόβλημα. Δεν είναι αυτονόητο πως οι αρχαιότητες παράγουν Ιστορία προς όφελος της πόλης; Δεν μπορούμε, λοιπόν, να σταματήσουμε να βλέπουμε μόνο μέχρι εκεί που φτάνει η μύτη μας; Να κοιτάξουμε σε βάθος χρόνου; Να οραματιστούμε;».
Ποιο όραμα, όμως, έχει σήμερα απομείνει; «Ας δούμε στο μέλλον», προτείνει, «αυτό το σημαντικό σταυροδρόμι να αντιφεγγίζει στις ακτίνες του ήλιου και άπειρους επισκέπτες να συρρέουν, για να το θαυμάσουν, να ψωνίσουν, να φάνε, να βγάλουν φωτογραφίες, να χαρούν τα άλλα μνημεία της περιοχής και να επιβιβαστούν στους συρμούς του μετρό. Αυτό δεν είναι κέρδος για την πόλη και τους επαγγελματίες;», αναρωτιέται και προσθέτει: «Τελικώς, τι ακριβώς πουλάμε σ' αυτήν τη χώρα; Πολιτισμό δεν πουλάμε; Ε, λοιπόν, από τη μια τον πουλάμε και από την άλλη είμαστε έτοιμοι να τον ξεπουλήσουμε;».
«Είναι αναγκασμένη…»
Αντιτείνω στην κ. Μακροπούλου πως, σύμφωνα με την «Αττικό Μετρό ΑΕ», «η εμμονή των αρχαιολόγων» για διάσωση των αρχαιοτήτων ισοδυναμεί με κατάργηση του σταθμού, ίσως δε και με ακύρωση όλου του έργου του μετρό. «Η εταιρία είναι αναγκασμένη από την ίδια την Πολιτεία να προβεί σε αλλαγή της στατικής και της αρχιτεκτονικής μελέτης. Σύμφωνα με υπουργική απόφαση του Π. Τατούλη το 2004, στις δαπάνες που θα καλυφθούν από τις πιστώσεις του έργου, βάσει του αρχαιολογικού νόμου, θα συμπεριληφθεί και το κόστος για την πιθανή διατήρηση αρχαιοτήτων σε κατάχωση ή ως ορατών και επισκέψιμων μνημείων, όπως επίσης και την πιθανή τροποποίηση σε ορισμένα σημεία των επιμέρους έργων», απαντά.
«Μιλάτε για υποχρέωση αλλαγής των σχεδίων;», ρωτώ. «Ναι, βεβαίως, εφόσον προκύψει ανάγκη και επιβάλλεται», λέει.
«Οχι στο ''παραμάζωμα''»
Στην επισήμανση πως, σύμφωνα με την «Αττικό Μετρό ΑΕ», «λεφτά δεν υπάρχουν για πρόσθετες αρχαιολογικές εργασίες», καθώς ήδη δαπανήθηκαν 90 εκατ. ευρώ και θα διατεθούν το πολύ άλλα 10 εκατ. ευρώ, η κ. Μακροπούλου σημειώνει: «Εμείς δε γνωρίζουμε τα οικονομικά στοιχεία για αρχαιολογικές εργασίες, ούτε συμμετείχαμε στον προϋπολογισμό. Δε γνωρίζουμε επί της ουσίας τα έξοδα που έχουν γίνει, ώστε να σας βεβαιώσουμε εάν οι άνθρωποι της εταιρίας μάς λένε πως έτσι έχουν τα πράγματα ή όχι. Καλοπροαίρετα μπορώ να δεχτώ πως έτσι είναι. Αυτό, όμως, δε σημαίνει κατ' ουδένα τρόπο ότι, επειδή είναι έτσι, πρέπει να πάρουμε ''παραμάζωμα'' την ιστορία της Θεσσαλονίκης».
Και για τις καθυστερήσεις ποιος ευθύνεται; «Είναι εύκολο να κατηγορούν τους αρχαιολόγους για ολιγωρία. Δείτε, όμως, τι γίνεται και σε άλλα σημεία της πόλης. Στη Δελφών, για παράδειγμα, όπου υπάρχει εργοτάξιο του μετρό, βλέπουμε κλειστά καταστήματα. Εκεί μπορούν οι κάτοικοι να βγουν από τα σπίτια τους με άνεση; Να πάνε στη λαϊκή αγορά; Κι εκεί τα αρχαία και οι αρχαιολόγοι τους φταίνε;».
«Δε βεβαιώνομαι μέσα μου!»
Στην ερώτηση εάν η ίδια έχει «βεβαιωθεί μέσα της για την πλέον κατάλληλη λύση», όπως είπε πρόσφατα ο Μ. Τιβέριος, καθηγητής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ και τεχνικός σύμβουλος της «Αττικό Μετρό ΑΕ», η κ. Μακροπούλου τονίζει: «Εγώ δε βεβαιώνομαι μέσα μου! Σε όλη τη ζωή μου δούλεψα σε οικόπεδα με εργολάβους και μηχανικούς. Γνωρίζω πολύ καλά ότι ο καλός μηχανικός ξέρει πάντα να βρίσκει λύσεις στα προβλήματα. Δεν υπάρχει άλυτο πρόβλημα…».
«Δε βεβαιώνομαι μέσα μου!»
Στην ερώτηση εάν η ίδια έχει «βεβαιωθεί μέσα της για την πλέον κατάλληλη λύση», όπως είπε πρόσφατα ο Μ. Τιβέριος, καθηγητής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ και τεχνικός σύμβουλος της «Αττικό Μετρό ΑΕ», η κ. Μακροπούλου τονίζει: «Εγώ δε βεβαιώνομαι μέσα μου! Σε όλη τη ζωή μου δούλεψα σε οικόπεδα με εργολάβους και μηχανικούς. Γνωρίζω πολύ καλά ότι ο καλός μηχανικός ξέρει πάντα να βρίσκει λύσεις στα προβλήματα. Δεν υπάρχει άλυτο πρόβλημα…».
«Στο ίδιο τραπέζι»
Πώς μπορεί, λοιπόν, να αρθεί το αδιέξοδο; «Εμείς έχουμε το ένα σκέλος της λύσης και οι μηχανικοί το άλλο. Ως τώρα ακούμε μόνο την άποψη της ''Αττικό Μετρό ΑΕ'', καθ' όλα σεβαστή. Δεν εξαντλήθηκε, όμως, κάθε προσπάθεια διακανονισμού», λέει η προϊσταμένη της 9ης ΕΒΑ.
«Ας καθίσουμε, συνεπώς, στο τραπέζι του διαλόγου και ας βρούμε μία βιώσιμη πρόταση για συνύπαρξη και ανάπτυξη του μετρό και των αρχαιοτήτων. Οταν θα προσέλθουμε στο ίδιο τραπέζι, τότε θα αρχίσει να μετράει ο παρεμβαλλόμενος χρόνος, ο οποίος τώρα είναι νεκρός», καταλήγει η κ. Μακροπούλου.
Πώς μπορεί, λοιπόν, να αρθεί το αδιέξοδο; «Εμείς έχουμε το ένα σκέλος της λύσης και οι μηχανικοί το άλλο. Ως τώρα ακούμε μόνο την άποψη της ''Αττικό Μετρό ΑΕ'', καθ' όλα σεβαστή. Δεν εξαντλήθηκε, όμως, κάθε προσπάθεια διακανονισμού», λέει η προϊσταμένη της 9ης ΕΒΑ.
«Ας καθίσουμε, συνεπώς, στο τραπέζι του διαλόγου και ας βρούμε μία βιώσιμη πρόταση για συνύπαρξη και ανάπτυξη του μετρό και των αρχαιοτήτων. Οταν θα προσέλθουμε στο ίδιο τραπέζι, τότε θα αρχίσει να μετράει ο παρεμβαλλόμενος χρόνος, ο οποίος τώρα είναι νεκρός», καταλήγει η κ. Μακροπούλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.