Μετρό... πάση θυσία θέλουν οι Θεσσαλονικείς

seleo.gr, 11/03/2013

Να γίνει το μετρό πάση θυσία, ακόμα κι αν χρειαστεί να μετακινηθούν αρχαιότητες. Αυτό το ξεκάθαρο μήνυμα στέλνει η πλειοψηφία των Θεσσαλονικέων για το πολύπαθο έργο που κινδυνεύει να βαλτώσει στο σταθμό της Βενιζέλου, εξαιτίας της διχογνωμίας που υπάρχει μεταξύ του δήμου, των αρχαιολόγων, παραγόντων της πόλης και της «Αττικό Μετρό» (έχει αναλάβει την κατασκευή του) για την τύχη των σημαντικών αρχαιοτήτων που ήρθαν στο φως...

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που έγινε από την PALMOS ANALYSIS για λογαριασμό του «Αγγελιοφόρου της Κυριακής», σε δείγμα 480 ατόμων, στις 7 και 8 Μαρτίου, το 55% των Θεσσαλονικέων απαντούν «να ολοκληρωθεί το έργο πάση θυσία, ακόμα και με μετακίνηση των αρχαιοτήτων». Το 41% των ερωτηθέντων απάντησαν «να παραμείνουν οι αρχαιότητες στη φυσική τους θέση, ακόμα κι αν καθυστερήσει ή δυσκολέψει η ολοκλήρωση του έργου». Το 3% απάντησαν «δεν έχω γνώμη» και το 1% «δεν ξέρω, δεν απαντώ».

Το σημαντικό για τη λειτουργία της πόλης έργο κινδυνεύει να βρεθεί για άλλη μια φορά μπλεγμένο σε έναν κυκεώνα γραφειοκρατικών διαδικασιών, χρηματοδοτικών καθυστερήσεων, μελετητικών προβληματισμών, αλλά και... μικροπολιτικών συμφερόντων.

Ολοι συμφωνούν πως τα αρχαιολογικά ευρήματα είναι μεγάλης αξίας, η «Αττικό Μετρό» όμως μετρά τις επιπτώσεις και απορρίπτει κατηγορηματικά τις φωνές για κατάργηση του σταθμού της Βενιζέλου, προκειμένου να μείνουν στη θέση τους τα αρχαία. Σε μια τέτοια περίπτωση η επιβάρυνση της πόλης θα ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Οπως λένε, η ενδεχόμενη κατάργηση του σταθμού θα έφερνε σημαντική μείωση εξυπηρέτησης περίπου 67.000 επιβατών την ημέρα. Επίσης θα ήταν πολύ περισσότερος ο κόσμος που θα προσπαθούσε να εξυπηρετηθεί μέσω των γειτονικών σταθμών, Δημοκρατίας και Αγ. Σοφίας, που όμως σχεδιάστηκαν για να σηκώνουν «λιγότερα φορτία». Η κατάσταση αυτή με τη σειρά της θα έφερνε αύξηση στο χρόνο εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού, που θα έβρισκε μπροστά του ασφυκτικά γεμάτους συρμούς. Σύμφωνα με τους ειδικούς της «Αττικό Μετρό», όλα αυτά, εκτός από χαμηλό επίπεδο εξυπηρέτησης του κόσμου και αξιοπιστίας του μέσου, δημιουργούν και ζητήματα ασφαλείας. Στους σταθμούς Δημοκρατίας και Αγ. Σοφίας οι χρόνοι εκκένωσης θα αυξάνονταν σε μη αποδεκτά επίπεδα.

Ενα από τα πιο σημαντικά ζητήματα είναι αυτό της λειτουργικότητας του έργου για τους χρήστες του, δηλαδή τους επιβάτες που θα το επέλεγαν για τις μετακινήσεις τους. Η απόσταση των δύο παρακείμενων σταθμών, Δημοκρατίας - Αγ. Σοφίας, είναι 1.500 μέτρα. Αυτή η απόσταση είναι πολύ μεγαλύτερη από την τυπική απόσταση σταθμών στο κέντρο ευρωπαϊκών πόλεων, που είναι 500-800 μέτρα. Στην Αθήνα η μέση απόσταση μεταξύ σταθμών είναι περίπου 800 μέτρα.

Μεγάλες όμως θα ήταν και οι επιπτώσεις στο κυκλοφοριακό, από μια ενδεχόμενη κατάργηση του σταθμού της Βενιζέλου. Οπως λένε οι μελετητές του έργου, σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν σημαντική η επιβάρυνση του οδικού δικτύου πέριξ των σταθμών Δημοκρατίας και Αγ. Σοφίας. Επίσης δε θα υπήρχε ουσιαστικά η δυνατότητα κατάργησης των λεωφορειακών γραμμών στους άξονες των οδών Βενιζέλου κι Εγνατία, αφού πολλοί θα ήταν εκείνοι που δε θα εξυπηρετούνταν με το μετρό και επομένως θα αναζητούσαν άλλο μέσο μετακίνησης. Για το λόγο αυτό θα ήταν αυξημένοι και οι φόρτοι των ΙΧ, με συνέπεια τις καθυστερήσεις στους κόμβους της Βενιζέλου. Ολα αυτά συνεπάγονται, σύμφωνα με τους ειδικούς, και αυξημένες εκπομπές ρύπων λόγω υψηλών κυκλοφοριακών φόρτων στο κέντρο της πόλης...

Τα μεγάλα προβλήματα που θα δημιουργούνταν θα είχαν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω υποβάθμιση ενός μεγάλου κομματιού του ιστορικού κι εμπορικού κέντρου της πόλης. Σήμερα η περιοχή αυτή, κάτοικοι αλλά και επιχειρηματίες, μαστίζεται όχι μόνο από την ύφεση, που έτσι κι αλλιώς έχει πλήξει τους πάντες, αλλά και από τα έργα. Πολλά μαγαζιά έχουν κλείσει και σε κάποιες περιοχές η εγκληματικότητα ανθεί... Ολοι περιμένουν πως με την ολοκλήρωση των έργων και τη λειτουργία του μετρό όλη η περιοχή θα ξαναζωντανέψει και τόσο τα σπίτια όσο και οι επιχειρήσεις θα ξαναπάρουν την υπεραξία που είχαν πριν στηθούν τα εργοτάξια με τις λαμαρίνες. Εάν καταργηθεί ο σταθμός της Βενιζέλου, όμως, ίσως αυτή η προσμονή αποδειχτεί... μάταιη, όπως λένε οι ειδικοί του έργου.

Για το ίδιο το έργο και την εταιρία διαχείρισής του, όλα τα προηγούμενα θέτουν ζήτημα οικονομικής βιωσιμότητας, αφού φέρνουν μείωση της αναμενόμενης επιβατικής κίνησης λόγω κατάργησης του σταθμού με τους τρίτους υψηλότερους αναμενόμενους φόρτους κατά τις ώρες αιχμής, μείωση της αναμενόμενης επιβατικής κίνησης λόγω αυξημένων συνολικών χρόνων μετακίνησης και τέλος μείωση των αναμενόμενων εισιτηρίων και επομένως εσόδων.

http://www.agelioforos.gr/