ypodomes, 13/06/2011
Το έργο του Μετρό Θεσσαλονίκης νομίζω ότι είναι από τα πιο άτυχα έργα που έχουν σχεδιαστεί ποτέ στην Ελλάδα. Η δεκαπενταετής παρωδία του προηγούμενου διαγωνισμού αλλά και οι δεκάδες σχεδιαστικές αστοχίες προκαλούν το ένα πρόβλημα μετά το άλλο στο μεγαλύτερη περιβαλλοντικό και συγκοινωνιακό έργο της πόλης...
Όταν το έργο υπογραφόταν την Άνοιξη του 2006 όλοι βεβαίωναν πως τον Οκτώβριο του 2012 η πόλη θα είχε ένα υπερσύγχρονο Μετρό τουλάχιστον όσον αφορά τη βασική του γραμμή, από το Σιδηροδρομικό Σταθμό μέχρι τη Νέα Ελβετία.
Το πόσο πρόχειρα ήταν τελικά τα σχέδια φάνηκε από το πρώτο διάστημα καθώς η εγκατάσταση των εργοταξίων έπεφτε πάνω σε ευρήματα που φυσικά έφερνε την Αρχαιολογική Υπηρεσία και τους τεράστιους χρόνους που απαιτούνται.
Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι πέντε χρόνια μετά την έναρξη των πρώτων εργασιών θα παλεύαμε για να περάσουν οι μετροπόντικες από το σταθμό ΑΝΑΛΗΨΗ που είναι ο 9ος σταθμός της γραμμής, ότι ένας σταθμός (ΠΑΠΑΦΕΙΟ) θα έμενε όμηρος μερικών δεκάδων ατόμων, ότι οι δύο τελευταίοι σταθμοί θα έμεναν στα χαρτιά και πως το χρονοδιάγραμμα θα πήγαινε το λιγότερο 3 χρόνια πίσω.
Ακόμα και με την σημερινή πρόοδο που υπάρχει, το 2015 θεωρείται από πολλούς ως πολύ αισιόδοξο σενάριο για την λειτουργία έστω των 11 σταθμών και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει άλλα παρατράγουδα.
Ένας νέος εχθρός που εμφανίζεται στο έργο του Μετρό είναι το «παρελθόν» του. Πλέον για να κλείσουν άλλοι δρόμοι για την ανάπτυξη εργοταξίων συναντά μεγάλες αντιδράσεις και η απόφαση για το κλείσιμο είναι πλέον πολύ δύσκολη υπόθεση.
Η αποτυχία της σωστής μελέτης είναι εμφανής σχεδόν σε κάθε βήμα του Μετρό αλλά ωστόσο κανείς μπορεί να πει ότι σε ένα έργο του μεγέθους ενός Μετρό δεν θα υπάρχουν αστοχίες.
Το σημαντικό είναι η ενεργοποίηση όλων των απαραίτητων στοιχείων για να μην χαθεί και άλλος πολύτιμος χρόνος σε μία πόλη που ήδη «πνίγεται» από την οικονομική κρίση και την κατάληψη ζωτικών χώρων της πόλης από τα εργοτάξια του Μετρό.
Κοιτάζοντας κανείς τον χάρτη που έχουν σχεδιάσει από την Αττικό Μετρό για την μελλοντική εικόνα του Μετρό Θεσσαλονίκης γεννά την απορία αν μπορεί η βασική γραμμή να αντέξει πολλά παρακλάδια ή είναι η απαραίτητη δημιουργίας μίας ακόμα βασικής γραμμής η οποία θα μπορεί ανεξάρτητα να αναπτυχθεί στο μέλλον.
Με τον υπάρχοντα σχεδιασμό η επεκτάσεις προς Εύοσμο, Ευκαρπία, Τούμπα/Νέα Ελβετία και Καλαμαριά καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής πόλης αλλά βαραίνουν πολύ τη λειτουργία μιας και μόνης βασικής γραμμής.
Εφόσον είμαστε σε πολύ νηπιακό στάδιο στην ανάπτυξη του Μετρό της πόλης ίσως θα έπρεπε η γραμμή Πανεπιστήμιο- Τούμπα- Νέα Ελβετία να αποτελέσει το ανατολικό τμήμα μίας νέας γραμμής που θα πήγαινε προς το λιμάνι της πόλης και από εκεί θα ακολουθούσε πορεία προς το Ελευθέριο Κορδελιό.
Φυσικά όλα αυτά σε ένα ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα ανάπτυξης γραμμών και παρακλαδιών καθώς αν για τη βασική γραμμή θα χρειαστούν τουλάχιστον 9 χρόνια για την ολοκλήρωση της, κάνει λίγο δύσκολο κάποιον να πιστέψει πως μέχρι το 2020 θα έχουν δημοπρατηθεί, κατασκευαστεί, ολοκληρωθεί και μπει σε λειτουργία τα υπόλοιπα 24χλμ νέων γραμμών Μετρό..
Καλά τα λες αγαπητέ μου φίλε. Όχι όμως οτι ενας σταθμός (ΠΑΠΑΦΕΙΟ) θα έμενε όμηρος μερικών δεκάδων ατόμων. Είναι άραγε έτσι ή μήπως κάνεις λάθος?Αρκετά φάγαν από το παπάφειο που έβγαλε στην κοινωνία ΧΙΛΙΑΔΕΣ ορφανά παιδιά χρηστοί πολίτες σήμερα . Πρώτα σχεδιάζουν, συζητούν και μετά ξεκινούν το έργο οχι αντίστροφα.
ΑπάντησηΔιαγραφή