Στο περιθώριο η Θεσσαλονίκη και από αυτήν την κυβέρνηση

makthes.gr,07/12/2014

Καταρχήν διευκρινίζω ότι δεν είμαι από αυτούς που γκρινιάζουν και “μιζεριάζουν” εκ συστήματος και κατά συνήθεια κατά του λεγόμενου “αθηναϊκού κατεστημένου”.

Γράφει ο Νίκος Δημαράς, δημοσιογράφος

Αντιθέτως, έχω διαφωνήσει με συναδέλφους γι’ αυτό το θέμα και έχω μαλώσει μάλιστα με μερικούς, που παλιότερα έλεγαν “να μπουν σύνορα στα Τέμπη...”.
Εδώ και χρόνια είχα προσχωρήσει στην άποψη ότι η γκρίνια και οι διαμαρτυρίες δεν ήταν τίποτε άλλο παρά το “άλλοθι της ανικανότητας” μερικών παραγόντων της Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, το “μπλοκάρισμα” του έργου του μετρό για άλλη μια φορά, παρά τις νεότερες ενθαρρυντικές δηλώσεις, μου δημιουργεί νέες δυσάρεστες σκέψεις. Και αυτό διότι αυτή εδώ είναι η πιο σοβαρή ένδειξη της αδιαφορίας (για να μην πω της περιφρόνησης) που δείχνουν οι κυβερνήσεις προς τη Θεσσαλονίκη για ένα έργο που “σέρνεται” επί δέκα χρόνια.
Τα έχουν γράψει οι συνάδελφοι το τελευταίο διάστημα στη “Μακεδονία”, κάνοντας έναν απολογισμό αυτής της θλιβερής κατάστασης, με υπενθύμιση της ακύρωσης των έργων της υποθαλάσσιας αρτηρίας και της εξωτερικής περιφερειακής, του “παγώματος” της αναβάθμισης του αεροδρομίου, των κινήσεων για πώληση του Ο.Λ.Θ. και της εγκατάλειψης των σχεδίων για εκσυγχρονισμό της ΔΕΘ, για τη δημιουργία αξιοπρεπούς Διεθνούς Πανεπιστημίου και για τόσα άλλα μεγαλεπήβολα...
Αναφέρομαι σε κυβερνήσεις, διότι η κατάσταση αυτή είναι ίδια επί δεκαετίες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η στάση αποτελεί συστατικό των μεταπολιτευτικών κυβερνητικών σχημάτων με μικρές παραλλαγές. Όπως και άλλες ασθένειες (γραφειοκρατία, φοροδιαφυγή, ψηφοθηρία, “λαμογιανισμός”, συγκεντρωτισμός κτλ.) έτσι και η μη σοβαρή ενασχόληση των κυβερνώντων με τη Θεσσαλονίκη ήταν τρόπος πολιτικής συμπεριφοράς. Δηλαδή αποφάσιζαν μια φορά το χρόνο να έρχονται στη Διεθνή Έκθεση να λένε τις φανφάρες τους υπό μορφή εξαγγελιών και να φεύγουν για να ξανάρθουν τον άλλο Σεπτέμβρη.
Είχα μια ελπίδα ότι η παρούσα κυβέρνηση θα έβλεπε διαφορετικά το θέμα και θα έθετε νέες βάσεις, λόγω των απαιτήσεων της εποχής, αλλά και λόγω της παρουσίας ισχυρών Θεσσαλονικέων σε καίριες θέσεις. Δεν θέλω να μπω στην ουσία των προβλημάτων και των διαφορών για το μετρό. Άλλωστε, τα έχουν γράψει αναλυτικότατα οι συνάδελφοι του ρεπορτάζ. Με πειράζουν όμως οι κατά καιρούς αόριστες διαβεβαιώσεις, που τρενάρουν το έργο και μοιάζουν με κοροϊδία, όπως και οι “δημοσιοσχετίστικες” επισκέψεις του κοινού σε υπόγειους σταθμούς.
Αντίθετα, θα μου αρκούσε μια έκτακτη σύσκεψη στο ΥΜΑ-Θ με συμμετοχή όλων των τοπικών παραγόντων. Να μας πουν καθαρά πού θα βρεθούν τα 560 εκατ. ευρώ που ζητάει η ανάδοχος κοινοπραξία, μετά τη δικαίωσή της από το διαιτητικό δικαστήριο και τι θα γίνει από δω και πέρα. Να πάρουν το θέμα πάνω τους και άμα λάχει να πάνε όλοι μαζί στην Αθήνα. Υπουργός Μακεδονίας - Θράκης, περιφερειάρχης και δήμαρχος. Και οι τρεις, όπως πριν από μερικούς μήνες, όταν έβγαιναν φωτογραφίες μαζί και υπήρχαν πρωτοσέλιδα του τύπου “Συμμαχία για την πόλη” (εφημ. “Μακεδονία” αριθμ. φύλλου 29.863). Και όλοι εμείς μιλούσαμε για “μέτωπο”, επικροτώντας την κίνηση. Στο κάτω κάτω ας είμαστε “ριγμένοι”, αλλά ας έχουμε ένα μέτωπο όσο μπορούμε πιο ψηλά...