Μεγάλες ήττες, μικρές νίκες της Θεσσαλονίκης

voria.gr,07/12/2014

Από την εσωστρέφεια και την κατήφεια για τις εξελίξεις στο μετρό, στην περηφάνεια και την ανάταση για την εμφατική νίκη του ΠΑΟΚ στο «Γ. Καραϊσκάκης». Γράφει ο αντιδήμαρχος Κωνσταντίνος Ζέρβας

του Κωνσταντίνου Ζέρβα*

Μια κοινωνία, μια πόλη βιώνει μέσα από την καθημερινότητα της τα μικρά και τα μεγάλα της προβλήματα, τις προσδοκίες και τις χαρές της. Κουβαλά βέβαια την ιστορία της αλλά ζει το παρόν και προσπαθεί να οικοδομήσει το αύριο. Μέσα από τις προσπάθειες των ανθρώπων, των οργανωμένων ομάδων της, όλων αυτών που την εκφράζουν. Που μπορούν να την κάνουν να νιώσει ηττημένη και απαισιόδοξη αλλά και περήφανη, να της δώσουν αυτοπεποίθηση. Να νιώσει ότι η επόμενη μέρα θα ‘ναι καλύτερη ή χειρότερη.

Για τη Θεσσαλονίκη, μέσα σε μία εβδομάδα ασφυκτικά γεμάτη από γεγονότα, δύο είναι αυτά που ξεχώρισαν ως προς τον αντίκτυπό τους. Δύο ειδήσεις με ξεχωριστή σημασία για τη ζωή της πόλης και των πολιτών, μα που απέχουν πολύ μεταξύ τους ως προς τη γεύση που άφησαν στο στόμα όλων μας.

Μεγάλες ήττες

Μπορεί κάποιος να φανταστεί την αρνητική είδηση της εβδομάδας για την πόλη μας: Στις μέρες μας όλα τα οικονομικά, εργατικά, τεχνικά ακόμη και αρχαιολογικά θέματα κρίνονται από δικαστές (αφού πλέον έχουν ενοχοποιηθεί οι απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ συμβαλλόμενων). Κι έτσι στα χρονίζοντα θέματα του Μετρό Θεσσαλονίκης η διαιτησία (κάποια δικαστής) στην οποία προσέφυγαν η «Αττικό Μετρό ΑΕ» (δηλ. το ελληνικό δημόσιο) και η κατασκευαστική κοινοπραξία ήρθε να αποφασίσει για το καταληκτικό όριο του χρονοδιαγράμματος της καταστροφικής σύμβασης που ξεκίνησε το έργο το 2006. Η πρώτη απόφαση λοιπόν ήρθε να καθορίσει ότι το χρονικό όριο της εργολαβίας έχει περατωθεί και να θέσει το θέμα της περαιτέρω κατασκευής και ολοκλήρωσης του έργου στο τραπέζι νέων διαπραγματεύσεων και συμφωνίας. Ένα νέο σημείο μηδέν για το έργο.

Είχα αναφερθεί δημόσια στις κρίσιμες αποφάσεις που έρχονταν (όταν πολλοί ...περί άλλων ετύρβαζαν). Και το αποτέλεσμα ήρθε να φέρει συζητήσεις και δημόσιες δηλώσεις, κυρίως όμως νέα προβλήματα και εσωστρέφεια. Απαισιοδοξία και κατήφεια. Κι αν μπορώ να προσθέσω κάτι με βάση την εμπειρία μου στο θέμα, είναι -πιο βάσιμη από ποτέ- η ανησυχία πως το συνολικό όραμα της πόλης για ένα σύγχρονο μέσο μεταφοράς τίθεται πλέον σε σοβαρό κίνδυνο: τουλάχιστον επιπλέον καθυστέρησης αλλά και απαξίωσης.Σε δύσκολες εποχές, όπως οι δικές μας, χρειάζεται γνώση, καθαρό μυαλό και επιτέλους σωστές συναινετικές αποφάσεις.

Μικρές νίκες
Πλάι, όμως, σε αυτήν τόσο αρνητική εξέλιξη, η Θεσσαλονίκη υποδέχθηκε την προηγούμενη εβδομάδα και μία άλλη είδηση, είδηση νίκης αυτή τη φορά. Μέσα στο κλίμα γενικής κατήφειας, η νίκη του ΠΑΟΚ έναντι του καθεστωτικού Ολυμπιακού (μέσα στο «σπίτι» του μάλιστα) και η εμφατική παραμονή του στην κορυφή της βαθμολογίας του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου έφτασε στην πόλη απρόσμενα, σαν βροχή σε διψασμένη γη. Κι ήταν αλήθεια μία σπουδαία νίκη. Μία νίκη λίγο-πολύ απρόσμενη, καθώς πήγε κόντρα στα μονότονα ειδησεογραφικά αντανακλαστικά που ήθελαν για πολλά χρόνια το συνήθη ύποπτο Ολυμπιακό να κερδίζει, και τις ομάδες της πόλης να έχουν βαθμολογικό «ταβάνι» ή και την πλήρη αγωνιστική ανυποληψία.

Γι’ αυτό και πιστεύω η πόλη ολόκληρη (ανεξαρτήτως οπαδικών προτιμήσεων) χάρηκε τόσο πολύ αυτήν τη νίκη. Γιατί ξαναέφερε στο μυαλό μνήμες από τις εποχές που οι ομάδες της πόλης πάλευαν με πάθος κάθε χρονιά για την πρωτιά. Και γιατί ξαναθύμισε στους Θεσσαλονικείς το αίσθημα ανάτασης, υπερηφάνειας και αυτοπεποίθησης που τόσο μοναδικά ένα αθλητικό επίτευγμα μπορεί να χαρίσει. Όταν ο κόσμος το πρωί της Πέμπτης χαμογελούσε, αστειευόταν στους δρόμους και ήταν χαρούμενος στη δουλειά και στις παρέες του. Και βέβαια μπορεί να είναι μια πρόσκαιρη νίκη του Δαβίδ απέναντι στο Γολιάθ, που συμβαίνει απλώς για να επιβεβαιώσει τον κανόνα. Δίνει όμως την αίσθηση και τη χαρά της νίκης που είναι τόσο απαραίτητες στην –τόσο δύσκολη- καθημερινότητα μας.

Το πρόσημο
Αρνητικές και θετικές ειδήσεις, μικρές και μεγάλες νίκες και ήττες. Ο ρους της ζωής της πόλης χαρακτηρίζεται από αυτήν τη συνεχή διελκυστίνδα μεταξύ προβλημάτων και λύσεων, χαράς και απογοήτευσης. Ποιο όμως είναι το τελικό συνολικό πρόσημο;

Στην εποχή μας, είναι εξαιρετικά δύσκολο να νιώσει κανείς πως το άθροισμα των γεγονότων βγαίνει θετικό. Κι όμως. Αντίθετα με την ανησυχία που με γέμισε η έκβαση της ιστορίας του μετρό και κόντρα στους αυτοεκπληρούμενος απαισιόδοξους προφήτες, από την εβδομάδα που μας πέρασε θα προσπαθήσω να κρατήσω το χαμόγελο της νίκης για δύο κυρίως λόγους. Γιατί, πρώτον, και η πόλη και η εποχή απαιτούν θετικές ειδήσεις, ειδήσεις που φωτίζουν τη θετική πλευρά των πραγμάτων, ειδήσεις που υπενθυμίζουν πως η Θεσσαλονίκη έχει τη νίκη μέσα της. Και δεύτερον, γιατί, ίσως η πρωταρχική σημασία της θετικής είδησης αυτής της εβδομάδας δεν έγκειται στο γεγονός, ότι σε πείσμα του μονότονου κατεστημένου των τελευταίων ετών, απέναντι σε αυτόν τον αντίπαλο και παρά την κρισιμότητα της στιγμής, το νικηφόρο αποτέλεσμα αυτό κατάφερε και συνέβη. Έβγαλε τον κόσμο στους δρόμους, έφερε το χαμόγελο στα χείλη, και έγιναν περισσότεροι αυτοί που πιστεύουν ότι η αυριανή μέρα μπορεί και θα είναι καλύτερη. Μήπως αυτή η νίκη είναι προάγγελος για ένα πρωτάθλημα; Όλης της πόλης;

*Ο Κωνσταντίνος Ζέρβας είναι Αντιδήμαρχος Κινητοποίησης των Πολιτών, Νεολαίας και Αθλητισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης