Ωρα για κουίζ: Εχουμε μια επιχείρηση της οποίας οι δραστηριότητες δεν επεκτάθηκαν στη διάρκεια της χρονιάς. Δεν άνοιξε νέα υποκαταστήματα, δεν διεύρυνε την παρουσία της σε άλλες περιοχές, δεν αύξησε ουσιωδώς την πελατεία της. Ο τζίρος της κινήθηκε σε αξιοπρεπή επίπεδα, όχι όμως κάτι θεαματικό σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη χρονιά. Είναι λογικό ή παράλογο αυτή η επιχείρηση να αυξήσει σχεδόν κατά 1/4 τον αριθμό των εργαζομένων της;;;
Αν βιαστήκατε να πείτε «μα τι μας λες τώρα, φυσικά και είναι παράλογο» είναι προφανές πως δεν έχετε την παραμικρή ιδέα για το τι συνέβη στη διάρκεια του 2009 τόσο στην Τραμ Α.Ε. όσο και στην εταιρεία λειτουργίας του μετρό (την ΑΜΕΛ).
Οπως διαπιστώνεται από τις οικονομικές καταστάσεις, αλλά και από τις δύο ανεξάρτητες μεταξύ τους έρευνες που διενήργησαν στις εταιρείες (θυγατρικές και οι δύο της «Αττικό Μετρό Α.Ε.») οι ελεγκτές του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, το 2009 καταγράφεται αύξηση του προσωπικού τους κατά 23,3%. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον που το ποσοστό αυτό είναι κοινό για τις δύο εταιρείες, παρά το γεγονός ότι μεταξύ τους τις χωρίζει μια μεγάλη απόσταση τόσο όσον αφορά την υφιστάμενη λειτουργία τους όσο και τον προγραμματισμό των επεκτάσεών τους.
Σε τραμ και μετρό οι έλεγχοι έδειξαν πλήθος παρατυπιών με συνεντεύξεις υποψηφίων που γίνονταν εν ριπή οφθαλμού, φακέλους ενδιαφερομένων που προσλαμβάνονταν παρά τις ελλείψεις στους φακέλους τους, εγκρίσεις τοποθετήσεων από διοικητικά συμβούλια που μάλλον συνεδρίασαν τηλεφωνικώς κ.ο.κ.
Η εισήγηση του επιθεωρητή για την απόλυση όσων είχαν προσληφθεί στη διάρκεια του 2009 (χρονιάς εκλογών, θυμίζουμε) προκάλεσε την έντονη αντίδραση των εργαζομένων στην ΑΜΕΛ που προχώρησαν πρόσφατα σε σειρά απεργιακών κινητοποιήσεων. Ενα από τα επιχειρήματά τους ήταν πως οι προσλήψεις των εν λόγω υπαλλήλων ήταν απαραίτητες προκειμένου να εκπαιδευτούν και να αναλάβουν καθήκοντα στους νέους σταθμούς του δικτύου. Λογικό ακούγεται, αν και η εξέλιξη του προσωπικού στην ΑΜΕΛ δείχνει πως τέτοια αύξηση στο παρελθόν δεν είχε ξανασημειωθεί. Το 2004 η εταιρεία απασχολούσε 1.148 άτομα και το 2007 είχε φτάσει να απασχολεί 1.368 εργαζόμενους και ενώ στα χρόνια που είχαν μεσολαβήσει είχαν προστεθεί αρκετοί σταθμοί και κάποιες επεκτάσεις στο υφιστάμενο δίκτυο. Οταν μέσα σε 4 χρόνια, λοιπόν, είχε ενισχυθεί το δυναμικό της ΑΜΕΛ κατά 19%, για ποιο λόγο κρίθηκε απαραίτητο μέσα σε ένα μόνο έτος να γίνει μια επιπλέον αύξηση και, μάλιστα, με το θεαματικό 23%; Είναι μια ερώτηση που θα έχει ενδιαφέρον να βρει απάντηση.
Για το τραμ η εξέλιξη είναι τραγικότερη, αν αναλογιστεί κανείς πως η κατά 23% αύξηση του προσωπικού του το 2009 δεν συνοδεύτηκε από την παραμικρή επέκταση του δικτύου, ενώ η επέκταση του τραμ προς τον Πειραιά δεν νομίζουμε πως θα έχει γίνει πραγματικότητα πριν από το 2012 στην καλύτερη περίπτωση. Προφανώς και εδώ οι απαντήσεις που θα δοθούν θα έχουν ενδιαφέρον.
Ομως αυτή η δυσάρεστη ιστορία πελατειακών σχέσεων είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Το προσωπικό σε λεωφορεία, τρόλεϊ και ηλεκτρικό σιδηρόδρομο συρρικνώνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, χωρίς να διαφαίνονται στον ορίζοντα προσλήψεις. Οσοι εργαζόμενοι αποχωρούν από τις εταιρείες, κυρίως για να συνταξιοδοτηθούν, δεν αντικαθίστανται, όμως το μεταφορικό έργο παραμένει λίγο ώς πολύ σε σταθερά επίπεδα. Ετσι, οι οδηγοί παραχωρούν ρεπό για να καλυφθούν τα κενά και οι μηχανοδηγοί «χτυπούν» υπερωρίες που φυσικά αμείβονται βάσει των συμβάσεων και των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας. Παράλληλα, όμως, εξακοντίζονται οι δαπάνες λειτουργίας των συγκοινωνιακών εταιρειών, ενώ οι συνολικές αποδοχές ορισμένων κατηγοριών εργαζομένων έχουν χρησιμοποιηθεί για άσκηση (φτηνής) πολιτικής στο παρελθόν. Δεν είναι λίγες οι φορές που στο νυν υπουργείο Υποδομών το προσωπικό των ΗΣΑΠ είχε περιγραφεί περίπου ως ένοικος ρετιρέ με παχυλές αποδοχές, ενώ δεν γινόταν η παραμικρή νύξη για την υπερωριακή του απασχόληση. Βέβαια, κάτι παρόμοιο είχε ειπωθεί και για τους μηχανοδηγούς του ΟΣΕ που εμφανίζονταν επίσης ως προσωπικό πολυτελείας με εξαψήφιες ετήσιες αποδοχές, αλλά και πάλι όσοι έκαναν τις σχετικές αναφορές πάλι «ξεχνούσαν» τις υπερωρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.