tovima.gr,06/10/2015
Ο πολιτικός μηχανικός και νομικός Βασίλης Οικονομόπουλος ήταν 55 ετών
Έφυγε την Κυριακή από τη ζωή στην ηλικία των 55 ετών ο πολιτικός μηχανικός Βασίλης Οικονομόπουλος, ο οποίος διατέλεσε πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Πολιτικών Μηχανικών και ήταν ο πρώτος και κατά γενική ομολογία καλύτερος διευθύνων σύμβουλος του Μετρό της Αθήνας.
Ο Β. Οικονομόπουλος γεννήθηκε το 1960 στην Καλαμάτα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο ΕΜΠ και στη συνέχεια Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Διατέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος και στη συνέχεια πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Πολιτικών Μηχανικών (ECCE) από το 2008 έως το 2010. Ήταν μέλος της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ από το 1987, της οποίας διατέλεσε α' αντιπρόεδρος (1997-2000).
Επίσης, είχε εκλεγεί πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών των Μεταφορών της Διεθνούς Ένωση των Δημόσιων Συγκοινωνιών (UITP), που αποτελεί κορυφαίο θεσμικό φορέα διεθνώς.
Το 2001 ορίστηκε διευθύνων σύμβουλος στην ΑΜΕΛ (εταιρεία λειτουργίας του μετρό), τα ηνία της οποίας διατήρησε ως το 2004, με πρόεδρο τον Λεωνίδα Κίκηρα της Αττικό Μετρό που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή.
Η πορεία του Β. Οικονομόπουλου στην ΑΜΕΛ συνεχίστηκε, καθώς το 2005, όταν πια είχε αποχωρήσει από το ΔΣ της εταιρείας, ανέλαβε γενικός διευθυντής διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών ως το 2007.
Στο Μετρό εργάστηκε άοκνα και συχνά χωρίς ωράρια, όπως σημειώνουν παλιοί του συνεργάτες, για να φέρει έσοδα στους μητροπολιτικούς σιδηρόδρομους της Αθήνας και να «χτίσει» και να διατηρήσει τη γνώριμη και δεδομένη σήμερα αξιοπιστία του μετρό. Μάλιστα, πολλοί τον θυμούνται να οργανώνει με πυγμή και πάθος παράλληλες δραστηριότητες προκειμένου να αντλήσει ο μητροπολιτικός σιδηρόδρομος νέα έσοδα.
«Ομηρικοί καβγάδες»...
Ο Β. Οικονομόπουλος χρειάστηκε να ισορροπήσει διπλωματικά ανάμεσα στη διαρκή σύγκρουση δύο διαφορετικών υπουργείων, καθώς το πρώην υπουργείο Μεταφορών ήλεγχε την ΑΜΕΛ, ενώ το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ τη μητρική της, Αττικό Μετρό, με αποτέλεσμα οι δύο εταιρίες να βρίσκονται σε διένεξη διαρκείας.
Παλιοί του συνεργάτες θυμούνται έναν υπερκινητικό άνθρωπο, ο οποίος δεν δίσταζε να «πατάει πόδι» στα υπουργικά γραφεία προκειμένου να ληφθούν οι σωστές αποφάσεις για το μετρό.
Άλλωστε για να βγει το μετρό στο δίκτυο του προαστιακού έγιναν ομηρικοί καβγάδες με τους συναρμόδιους φορείς στους οποίους επέβαλε τις απόψεις του.
Μάλιστα, με σχεδόν «πειρατικό» τρόπο κατάφερε και τροποποίησε τις στάσεις του προαστιακού προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με οι συρμοί της ΑΜΕΛ (ήταν 30 εκατοστά υψηλότερα από τις αποβάθρες) με τους σταθμούς, με λιγότερο από το μισό κόστος σε σχέση με τις μελέτες της Αττικό Μετρό.
Επίσης, ήταν αυτός που επιδίωξε και δρομολόγησε το ηλεκτρονικό εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες, προωθώντας τον σχεδιασμό της κατασκευής πυλών στα μέσα σταθερής τροχιάς.
Ακόμη, είχε έρθει σε επαφή με τις εταιρείες της κινητής τηλεφωνίας για τη δημιουργία mobile ticketing προτού καν οι πάροχοι των επικοινωνιών βγάλουν στην αγορά προγράμματα κινητής ευρυζωνικότητας.
Λειτουργία και έσοδα
Παράλληλα, ο Β. Οικονομόπουλος είχε συστήσει ένστολο σώμα υπηρεσίας ασφαλείας και ελέγχου που ασχολιόταν με τη λαθρεπιβίβαση και την τήρηση της καθαριότητας στο μετρό με μηδενική ανοχή (ακόμη και σε όσους έφεραν καφέ μαζί τους στους συρμούς - τάση που πλέον έχει διακοπεί), ενώ είχε δημιουργήσει ένα δραστήριο τμήμα προστίμων που κυνηγούσε τα έσοδα της εταιρείας με εμφανή αποτέλεσμα. Και κάπως έτσι επί των ημερών του Β. Οικονομόπουλου η ΑΜΕΛ λειτουργούσε με πλεόνασμα και υποδειγματικά.
«Το μισό μου χρόνο ασχολιόμουν με την εμπορική εκμετάλλευση και τον άλλο μισό με τα έσοδα» είχε εξομολογηθεί στο «Βήμα» προ ετών, επισημαίνοντας την ανάγκη για βέλτιστη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού των συγκοινωνιών και «κυνήγι» των εσόδων ως προϋπόθεση της υγιούς πορείας των συγκοινωνιακών φορέων.
Εξωστρέφεια
Ο Β. Οικονομόπουλος ήταν από τα μέλη του τεχνικού κόσμου που πίστευε στην εξωστρέφεια. Ως επικεφαλής της ΑΜΕΛ, είχε συνάψει διμερή συνεργασία με την γαλλική δημόσια εταιρεία συγκοινωνιών RATP. Ως θεσμικός εκπρόσωπος των πολιτικών μηχανικών της Ελλάδας και αργότερα της Ευρώπης άνοιξε πολλές πόρτες στη Μέση Ανατολή για τους έλληνες μηχανικούς, ενώ προώθησε ξένους φορείς στην Αττικό Μετρό και στην ΑΜΕΛ για πιθανές συνεργασίες σε υπό σχεδιασμό δίκτυα μετρό του εξωτερικού.
«Ο πολιτικός μηχανικός είναι ο σχεδιαστής, ο κατασκευαστής, ο παραγωγός, ο επόπτης και ο επικεφαλής σύνθετων έργων που αυξάνουν την ποιότητα ζωής της ανθρωπότητας» έγραφε το 2009, επί της προεδρίας του στο ECCE, στο εισαγωγικό του σημείωμα της πολυσέλιδης έκδοσης «Civil Engineering Heritage in Europe», η οποία αφιέρωσε πολύ χώρο στα τεχνικά επιτεύγματα της Ελλάδας.
Η εξόδιος ακολουθία και η ταφή του Βασίλη Οικονομόπουλου θα γίνει την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου στις 15:00 στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Ο πολιτικός μηχανικός και νομικός Βασίλης Οικονομόπουλος ήταν 55 ετών
Έφυγε την Κυριακή από τη ζωή στην ηλικία των 55 ετών ο πολιτικός μηχανικός Βασίλης Οικονομόπουλος, ο οποίος διατέλεσε πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Πολιτικών Μηχανικών και ήταν ο πρώτος και κατά γενική ομολογία καλύτερος διευθύνων σύμβουλος του Μετρό της Αθήνας.
Ο Β. Οικονομόπουλος γεννήθηκε το 1960 στην Καλαμάτα. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο ΕΜΠ και στη συνέχεια Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Διατέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος και στη συνέχεια πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Πολιτικών Μηχανικών (ECCE) από το 2008 έως το 2010. Ήταν μέλος της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ από το 1987, της οποίας διατέλεσε α' αντιπρόεδρος (1997-2000).
Επίσης, είχε εκλεγεί πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών των Μεταφορών της Διεθνούς Ένωση των Δημόσιων Συγκοινωνιών (UITP), που αποτελεί κορυφαίο θεσμικό φορέα διεθνώς.
Το 2001 ορίστηκε διευθύνων σύμβουλος στην ΑΜΕΛ (εταιρεία λειτουργίας του μετρό), τα ηνία της οποίας διατήρησε ως το 2004, με πρόεδρο τον Λεωνίδα Κίκηρα της Αττικό Μετρό που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή.
Η πορεία του Β. Οικονομόπουλου στην ΑΜΕΛ συνεχίστηκε, καθώς το 2005, όταν πια είχε αποχωρήσει από το ΔΣ της εταιρείας, ανέλαβε γενικός διευθυντής διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών ως το 2007.
Στο Μετρό εργάστηκε άοκνα και συχνά χωρίς ωράρια, όπως σημειώνουν παλιοί του συνεργάτες, για να φέρει έσοδα στους μητροπολιτικούς σιδηρόδρομους της Αθήνας και να «χτίσει» και να διατηρήσει τη γνώριμη και δεδομένη σήμερα αξιοπιστία του μετρό. Μάλιστα, πολλοί τον θυμούνται να οργανώνει με πυγμή και πάθος παράλληλες δραστηριότητες προκειμένου να αντλήσει ο μητροπολιτικός σιδηρόδρομος νέα έσοδα.
«Ομηρικοί καβγάδες»...
Ο Β. Οικονομόπουλος χρειάστηκε να ισορροπήσει διπλωματικά ανάμεσα στη διαρκή σύγκρουση δύο διαφορετικών υπουργείων, καθώς το πρώην υπουργείο Μεταφορών ήλεγχε την ΑΜΕΛ, ενώ το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ τη μητρική της, Αττικό Μετρό, με αποτέλεσμα οι δύο εταιρίες να βρίσκονται σε διένεξη διαρκείας.
Παλιοί του συνεργάτες θυμούνται έναν υπερκινητικό άνθρωπο, ο οποίος δεν δίσταζε να «πατάει πόδι» στα υπουργικά γραφεία προκειμένου να ληφθούν οι σωστές αποφάσεις για το μετρό.
Άλλωστε για να βγει το μετρό στο δίκτυο του προαστιακού έγιναν ομηρικοί καβγάδες με τους συναρμόδιους φορείς στους οποίους επέβαλε τις απόψεις του.
Μάλιστα, με σχεδόν «πειρατικό» τρόπο κατάφερε και τροποποίησε τις στάσεις του προαστιακού προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με οι συρμοί της ΑΜΕΛ (ήταν 30 εκατοστά υψηλότερα από τις αποβάθρες) με τους σταθμούς, με λιγότερο από το μισό κόστος σε σχέση με τις μελέτες της Αττικό Μετρό.
Επίσης, ήταν αυτός που επιδίωξε και δρομολόγησε το ηλεκτρονικό εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες, προωθώντας τον σχεδιασμό της κατασκευής πυλών στα μέσα σταθερής τροχιάς.
Ακόμη, είχε έρθει σε επαφή με τις εταιρείες της κινητής τηλεφωνίας για τη δημιουργία mobile ticketing προτού καν οι πάροχοι των επικοινωνιών βγάλουν στην αγορά προγράμματα κινητής ευρυζωνικότητας.
Λειτουργία και έσοδα
Παράλληλα, ο Β. Οικονομόπουλος είχε συστήσει ένστολο σώμα υπηρεσίας ασφαλείας και ελέγχου που ασχολιόταν με τη λαθρεπιβίβαση και την τήρηση της καθαριότητας στο μετρό με μηδενική ανοχή (ακόμη και σε όσους έφεραν καφέ μαζί τους στους συρμούς - τάση που πλέον έχει διακοπεί), ενώ είχε δημιουργήσει ένα δραστήριο τμήμα προστίμων που κυνηγούσε τα έσοδα της εταιρείας με εμφανή αποτέλεσμα. Και κάπως έτσι επί των ημερών του Β. Οικονομόπουλου η ΑΜΕΛ λειτουργούσε με πλεόνασμα και υποδειγματικά.
«Το μισό μου χρόνο ασχολιόμουν με την εμπορική εκμετάλλευση και τον άλλο μισό με τα έσοδα» είχε εξομολογηθεί στο «Βήμα» προ ετών, επισημαίνοντας την ανάγκη για βέλτιστη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού των συγκοινωνιών και «κυνήγι» των εσόδων ως προϋπόθεση της υγιούς πορείας των συγκοινωνιακών φορέων.
Εξωστρέφεια
Ο Β. Οικονομόπουλος ήταν από τα μέλη του τεχνικού κόσμου που πίστευε στην εξωστρέφεια. Ως επικεφαλής της ΑΜΕΛ, είχε συνάψει διμερή συνεργασία με την γαλλική δημόσια εταιρεία συγκοινωνιών RATP. Ως θεσμικός εκπρόσωπος των πολιτικών μηχανικών της Ελλάδας και αργότερα της Ευρώπης άνοιξε πολλές πόρτες στη Μέση Ανατολή για τους έλληνες μηχανικούς, ενώ προώθησε ξένους φορείς στην Αττικό Μετρό και στην ΑΜΕΛ για πιθανές συνεργασίες σε υπό σχεδιασμό δίκτυα μετρό του εξωτερικού.
«Ο πολιτικός μηχανικός είναι ο σχεδιαστής, ο κατασκευαστής, ο παραγωγός, ο επόπτης και ο επικεφαλής σύνθετων έργων που αυξάνουν την ποιότητα ζωής της ανθρωπότητας» έγραφε το 2009, επί της προεδρίας του στο ECCE, στο εισαγωγικό του σημείωμα της πολυσέλιδης έκδοσης «Civil Engineering Heritage in Europe», η οποία αφιέρωσε πολύ χώρο στα τεχνικά επιτεύγματα της Ελλάδας.
Η εξόδιος ακολουθία και η ταφή του Βασίλη Οικονομόπουλου θα γίνει την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου στις 15:00 στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.